Ανανέωση

[slideshow num=”2″ custom_category=”post1″ autoplay=”5000″ slideheight=”350″ blankwindow=”true” pagination=”true” effect=”fade” custom_class=””]

Είχα καιρό να γράψω κάτι όχι τόσο επειδή υπήρχαν ενδιάμεσα γιορτές ή επειδή είχα πολλά να κάνω (που είχα) αλλά επειδή ένιωθα οτι έφτασα ένα τέλμα. Συγγραφικό. Από ιδέες και έμπνευση κυρίως. Πέρασα και κάτι blog-ο-υπαρξιακά για το αν πλέον έχει λόγο ύπαρξης αυτό το blog πλέον. Είμαι σχεδόν τρια χρόνια στην Αγγλία. Στη νέα μου ζωή εδώ. Αρκετοί με ακουλουθήσατε από τη πρώτη στιγμή και οσο και αν έλεγα οτι αυτό το blog το ‘γράφω για μένα’ κτλ, το ψώνιο μέσα μου χαίρεται όταν βλέπει οτι αρκετός κόσμος και με διαβάζει συνεχώς και το 99% των σχολίων είναι θετικά. Τα πρώτα δυο χρόνια ειδικά ήταν συγκινητικό και αγχωτικό ταυτόχρονα το πόσα emails έπαιρνα που με ρωτούσαν συμβουλές για την μετανάστευση: συγκινητικό γιατί οι άνθρωποι αυτοί ήθελαν την βοήθεια μου, διάβαζα τις προσωπικές τους ιστορίες και τα άγχη τους και πίστευαν οτι μπορούσα να τους βοηθήσω και αγχωτικό γιατί ακριβώς ένιωθα μια ευθύνη που αν θέλετε δεν μου αναλογούσε για το τί έπρεπε να γράψω, τί έπρεπε να απαντήσω σε αυτούς τους ανθρώπους. Δεν θέλω να το δραματοποιώ αλλά ήταν κάτι που με άγγιξε και με κινητοποιούσε να γράφω ακόμα περισσότερο στο blog.

Τρία χρόνια σχεδόν πέρασαν από το Σεπτέμβρη του 2011 και εκείνο το πρώτο post για το ταξίδι μου στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα κυριολεκτικά. Πολλά άλλαξαν στη ζωή μου, στην οικογένεια, στις συνθήκες. Τα όνειρα παραμένουν ίδια και πλέον νιώθουμε οτι πατάμε γερά ή -για να μην το γκαντεμιάσω- πατάμε πιό γερά απ’ ότι οταν πρωτοήρθαμε εδώ και δεν ξέραμε που πατάμε και που βρισκόμαστε.

Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα οτι το blog αυτό δεν έχει λόγω ύπαρξης. Κάποιοι το διαβάζουν, σε κάποιους φαίνεται χρήσιμο και το βασικότερο; Αυτοεκπληρώνομαι! Δεν ξέρω αν είναι δόκιμο σαν ρήμα αλλά η ουσία είναι οτι γουστάρω να γράφω, να αναλύω, να σχολιάζω, να βγάζω σε μερικές γραμμές τις σκέψεις μου και κάποιοι να με διαβάζουν. Κανείς blogger δεν θα ομολογήσει εύκολα οτι του αρέσει να τον διαβάζουν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Πολλοί το παίζουν σε φάση “τα γράφω για μένα”. Αν ήταν έτσι ας κρατούσες προσωπικό ημερολόγιο φίλε blogger.

Συνεχίζω λοιπόν ίσως με διαφορετικούς ρυθμούς και σίγουρα με αλλιώτικο theme όπως μπορείτε να παρατηρήσετε. Είπα να κάνω μια ανανέωση. Πολλά ίσως να μην δουλεύουν, πολλές ιδέες ίσως να μην πιάσουν αλλά το blog αυτό ξεκίνησε με αφορμή ένα ταξίδι ζωής και είναι και αυτό ένα ‘ταξίδι’. Αυτό δεν έχει σημασία;