Τι εβδομάδα!

Η Κυριακή ήταν φανταστική! Βόλτα από το πρωί στο Λονδίνο με πραγματικά φανταστικό καιρό που θα ζήλευε και η Ελλάδα: Ήλιος, ζεστός καιρός και τί καλύτερο για μια βόλτα στο πανέμορφο Λονδίνο να αποζημιώσω την αδερφούλα μου για όλο της τον κόπο τόσες ημέρες. Και πραγματικά το ευχαριστήθηκα με τη ψυχή μου και εγώ! Από Waterloo περπάτημα στο κοινοβούλιο, Buckingham Palace, Picadilly Circus, Oxford Street, Madame Tussauds. Κουραστήκαμε αλλά το απολαύσαμε.

Το σπίτι έγινε ακόμα καλύτερο. Λιγότερες κούτες πλέον, περισσότερος χώρος, πήραμε και τραπέζι από το μακρινό ΙΚΕΑ στο Wembley (60 μίλια πήγαινε-έλα) και έγινε ακόμα πιο ζεστό και πιό οικείο. Βέβαια ακόμα λείπει ίσως το σημαντικότερο κομμάτι του παζλ: το παιδικό δωμάτιο. Το οποίο όμως θα ετοιμαστεί και αυτό. Γιατί μόλις 25 μέρες έμειναν. Και περιμένω πώς και πώς. Κάθε μέρα προσπαθώ να τον βλέπω στο Skype και λαχταρώ να ακούσω να με λέει ‘Μπαμπά’ και πάντα νομίζω οτι το λέει με λαχτάρα. Πάντα ελπίζω να το λέει με λαχτάρα.

Μαθαίνω πως πάρα μα πάρα πολλοί ετοιμάζονται να φύγουν από την Ελλάδα. Παίρνω και αρκετά mail, μαθαίνω και από γνωστούς μου οτι ετοιμάζονται να φύγουν. Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Στο εξωτερικό μας έχουν ανα πάσα στιγμή να πτωχεύσουμε. Όλοι μας κοροϊδεύουν και μας χλευάζουν, η γενιά 20-35 στην Ελλάδα απλά δεν υπάρχει πλέον και απορώ πραγματικά που θα πάει αυτή η κατάσταση. Έβλεπα στο ΙΚΕΑ, Δευτέρα βράδυ Ελληνική οικογένεια να αγοράζει έπιπλα. Όχι φοιτητές, οικογένεια σαν και τη δική μου. Μου λείπει η Ελλάδα. Αλλά ‘ευτυχώς’ βλέπω πλέον κάθε βράδυ (από μαζοχισμό) ειδήσεις και βρίσκω απανωτές επιβεβαιώσεις για την μετακόμιση μου στο εξωτερικό. Υπάρχει μέλλον. Το ξέρω. Για όλους. Αλλά είναι θέμα επιλογής ποιό δρόμο θα ακολουθήσεις και αν το θέλεις πραγματικά, αν το πιστεύεις δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποτύχεις είτε στη Αγγλία, είτε στη Ελλάδα, είτε στο Πακιστάν.

Εγώ επέλεξα αυτό το δρόμο.Wish me luck.

[youtube OagFIQMs1tw nolink]