Αγγλία χωρίς εφόδια

Μου αρέσει αυτή η λέξη: ‘εφόδια’. Πάντα μου άρεσε. Από τότε που πιτσιρικάς 6η δημοτικού στο 5ο Δημοτικό Κομοτηνής, σε ένα τεστ του -καλύτερου δασκάλου που είχα ποτέ- Σμυλανάκη στην αριθμητική, πήρα ‘Σχεδόν Καλά’ δηλαδή μηδέν (ακόμα θυμάμαι τις ερωτήσεις για μονούς-ζυγούς και δεν μπορούσα να τους ξεχωρίσω, μιλάμε για τόσο στόκος) και το έκρυψα από τους γονείς μου. Φυσικά το ανακάλυψαν (τί περίεργο!) και άκουσα ίσως το μοναδικό κύρηγμα για μαθήματα στη ζωή μου (μετά δεν επέτρεψα τον εαυτό μου να τα ξανακούσω) και θυμάμαι τους γονείς να επιμένουν οτι στη ζωή, για να προοδέψω, χρειάζονται ‘εφόδια‘.

Για αυτά τα ‘εφόδια΄ θέλω να γράψω τώρα, με αφορμή (πάντα υπάρχει μια αφορμή) σχόλια, emails, forums που διαβάζω από διάφορους που θέλουν να έρθουν Αγγλία για να εργαστούν. Από τη μία φυσικά καταννοώ την αγωνία τους, τα άγχη, τη πίεση και την απελπισία. Τα όνειρα ακόμα, για κάτι καλύτερο από την μιζέρια και τα αδιέξοδα της πατρίδας Ελλάδας. Και επιγραμματικά θα πώ αυτό: Δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να είμαστε όλοι μας ρεαλιστές και να σας φωνάξω με συμβουλευτική φωνή οτι ΧΩΡΙΣ ΠΤΥΧΙΑ, ΓΝΩΣΕΙΣ, SKILLS, EXPERTISE, ΕΜΠΕΙΡΙΑ—> ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ!

Τί εννοώ; Οχι φυσικά οτι είναι δημόσιο εδώ πέρα για να σας ζητάνε να έχετε μόρια για να δώσετε ΑΣΕΠ, ούτε οτι απαραίτητα κάποιος θα κοιτάξει όλα τα πτυχία σας (μεταφράσεις και τέτοια ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ εκτός αν σας τα ζητήσει ο εργοδότης). Και όπου πτυχίο βάλτε γνώση. Δεν λέω οτι πρέπει να είσαι διδάκτωρ για να έρθεις να δουλέψεις εδώ αλλά πρέπει να έχεις να δείξεις ένα πτυχίο (ΤΕΙ,ΑΕΙ, ΙΕΚ κάτι!). Οι Άγγλοι δεν έχουν σαν αυτοσκοπό όπως εμάς το πανεπιστήμιο και εργατικό δυναμικό χωρίς πτυχία έχει και εδώ να φάνε οι κότες. Δεν χρειάζονται άλλους. Αλλά άτομα με γνώσεις και βασικά με εξειδίκευση σίγουρα χρειάζονται. Σε όλους τους τομείς.

Τα skills είναι αυτά που θα καθορίσουν κατά 90% αν θα μπορέσεις να βρεις δουλειά στην Αγγλία: Η εξιδείκευση, οι γνώσεις πάνω σε ένα αντικείμενο και άρα αυτονόητα και η εμπειρία. Πρέπει όλα αυτά να τα αναδείξεις άμεσα από το CV και το cover letter, έτσι ώστε να τραβήξεις τη προσοχή του υποψήφιου εργοδότη έτσι ώστε να σε καλέσει για interview (περισσότερα εδώ).

Λυπάμαι που το γράφω αλλά δεν έχει νόημα να ξοδέψεις ένα σωρό λεφτά να μετακομίσεις στη πανάκριβη Αγγλία και να μην έχεις καθόλου skills, εμπειρία, γνώση αγγλικών. Ή να το θέσω αλλιώς, πρέπει να είσαι ρεαλιστής και να ξέρεις και τί μπορείς να χτυπήσεις σαν εργασία. Δεν γίνεται με ένα απολυτήριο Λυκείου και 10 χρόνια εμπειρία σε μια βιοτεχνία υφασμάτων πχ να περιμένεις να έρθεις Αγγλία και να γίνεις manager με £50.000 μισθό. Δεν γίνεται! Οχι στην αρχή τουλάχιστον, γιατί ευκαιρίες για εξέλιξη υπάρχουν.

Αλλά ακόμα και η έλλειψη εμπειρίας μπορεί ίσως να καλυφθεί αν υπάρχουν τα πτυχία (οποιασδήποτε μορφής) που να δείχνουν οτι ναι μεν δεν έχω εμπειρία αλλά ξέρω, είμαι σπουδαγμένος, το έχω το θέμα, πάρε με στη δουλειά σου γιατί το background το έχω!

Με στεναχωρεί να βλέπω άτομα να έρχονται Αγγλία και μετά να βρίζουν και να χτυπιούνται γιατί δεν βρήκαν δουλειά. Τρία τινά θα συμβαίνουν: Δεν έψαξες σωστά, δεν πούλησες σωστά τον εαυτό σου ή απλά για τις θέσεις που έστειλες CV δεν τους έκανες! Τα δυο πρώτα διορθώνονται. Αλλά για το τρίτο θέλει ρεαλισμό. Και η απελπισία και το άγχος είναι πάντα κακός σύμβουλος. Μπορεί να φαίνεται οτι τα γράφω όλα αυτά εκ του ασφαλούς αλλά και εγώ μετανάστης ήρθα εδώ και δεν δουλεύω στην εταιρία του θείου μου και θα τα ξαναπεράσουμε σαν οικογένεια όταν αρχίσει η σύζυγος να αναζητά από το καλοκαίρι εργασία.

Δεν γίνεται να βρεις δουλειά τη σήμερον ημέρα χωρίς εφόδια. Και η φαρέτρα της γνώσης μπορεί να γεμίσει ανά πάσα στιγμή αρκεί να υπάρχει όρεξη και θέληση. Υπάρχουν τόσες ευκαιρίες μάθησης online, τόσα certificates, τόσα ΒΙΒΛΙΑ (!), υπάρχει το internet. Ψάξου, ψάξε, ενημερώσου, επιμορφώσου, ΓΙΝΕ ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ!

Σας αφήνω με τον αγαπημένο μου Johnny Cash

Ah, I’d love to wear a rainbow every day
And tell the world that everything’s okay
But I’ll try to carry off a little darkness on my back
Till things are brighter, I’m the Man In Black

[youtube ouvLmeiUVSo]