Καλά Χριστούγεννα (;)

Όχι δεν τρελάθηκα αλλά θα μας τρελάνουν οι φίλοι μας οι Άγγλοι εδώ πάνω! Ο μήνας είναι Αύγουστος. Αύγουστος. Για τα Χριστούγεννα έχουμε 4 μήνες ακόμα. 4 μήνες. Μου φαινόταν παράλογο όταν παλιά στη Καλαμαριά ξεφυτρώνανε σαν μανιτάρια εκεί γύρω στο Νοέμβρη τα temp μαγαζάκια στο πεζόδρομο και άρχιζαν να πουλάνε λαμπιόνια και χριστουγεννιάτικα δέντρα και πόσο αστείο μου φαινόταν. Τώρα φυσικά με τις 8 χιλιάδες καφετέριες δεν υπάρχει χώρος για δέντρα εκτός και αν μαζί με τον φραπέ μπορείς να παραγγείλεις και ένα αγιοβασίλη να τον κρεμάσεις στο δεντράκι σου. Αν λοιπόν μου φαινόταν εκείνο παράλογο, τι να πω τώρα που βλέπω Αυγουστιάτικα (ξέρω Σεπτέμβρης είναι τώρα αλλά Αύγουστο ξεκίνησα να το γράφω το αρθράκι) σε όλα σχεδόν τα μαγαζιά να διαφημίζουν τα Χριστουγεννιάτικα ρεβεγιόν και να σε δελεάζουν να κλείσεις μέχρι και το γεύμα που θα φας!

Γενικά οι Άγγλοι έχουν ένα θέμα με όλα αυτά τα milestones ας τα πούμε. Με το που τελειώνει το καλοκαίρι (η τελευταία αργία είναι η τελευταία Δευτέρα του Αυγούστου και μετά 25 Δεκέμβρη) αρχίζουν και σκέφτονται τα Χριστούγεννα. Με το που θα γίνει 26/12 αρχίζουν και σκέφτονται το καλοκαίρι και φυσικά οτιδήποτε υπάρχει ενδιάμεσο από Halloween μέχρι Αγίου Βαλεντίνου, αποτελεί την τέλεια αφορμή για να αρχίσουν οι διαφημίσεις, οι προετοιμασίες, τα προεόρτια events. Εξήγηση φυσικά υπάρχει στο ακραία καπιταλιστικό υπόβαθρο της βρετανικής κοινωνίας

όπου όλα περιστρέφονται γύρω από την κατανάλωση: να κλείσεις τραπέζι, να πάρεις δώρα, να αγοράσεις διακοπές, να ξοδέψεις, να ξοδέψεις, να ξοδέψεις ξανά! Τα Χριστούγεννα είναι σε 4 μήνες αλλά αυτό δεν εμποδίζει σε τίποτα από τώρα τις προετοιμασίες. Εγώ δεν χρειάζεται να κλείσω τραπέζι πουθενά αφού ξόδεψα λεφτά στην Easyjet για να ταξιδέψουμε Ελλάδα. Τι να κάνω; Ο μικρός μετά τον ένα μήνα διακοπές Ελλάδα έχει γεμίσει το μυαλό του απίστευτα όμορφες εμπειρίες. Κίτρινες κρυστάλλινες μπάλες όπως αποτυπώνονται τέλεια στο φανταστικό animation της Pixar Inside Out. Δείτε το. Θα καταλάβετε τι εννοώ. Όπως και με το UP το δάκρυ έρεε κορόμηλο και ήταν φοβερό στο τέλος της ταινίας να ακούς ένα σινεμά με 200 άτομα να κλαίει γοερά!

Το σχολείο αρχίζει και ο μικρός μας είναι έτοιμος για το Year 1. Wish us luck….