Οι μικροί εξερευνητές

Αν είσαι άνω των 30+ όπως εγώ σίγουρα θα το θυμάστε. Αν το θυμάστε ζήσατε γαμάτα παιδικά χρόνια όπως λέει το γνωστό meme. Όπως και τους 5 φίλους της Enid Blyton. Ή τον μικρό βρικόλακα. Βιβλία που διάβαζα και εγώ σαν πιτσιρίκι, από όταν δηλαδή θυμάμαι τον εαυτό μου κυρίως στη Κομοτηνή 9-10  χρονών. Τα θυμήθηκα χτες έντονα καθώς έβλεπα τον μικρό μου Στέφανο να διαβάζει τα short stories των Famous Five, τις ιστορίες δηλαδή των 5 φίλων αλλά προσαρμοσμένες για μικρά παιδάκια με όμορφες εικόνες και απλή δομή και γλώσσα. Και οχι απλά το διάβαζε αλλά του άρεσε, είχε αγωνία, το ζούσε. Τα βιβλία -εξωσχολικά- είναι βασικός πυλώνας της εκπαίδευσης εδώ πέρα αφού από πέρυσι κιόλας -θεωρητικά νήπια- τους δίνανε από το σχολείο ένα βιβλίο για να διαβάζουνε κάθε μέρα!

Τα βιβλία αυτά τα διαβάζαμε όλοι στην παρέα και μας επηρέασαν  τόσο πολύ που θυμάμαι κάναμε τους δικούς μας μικρούς εξερευνητές. Εγώ, ο Βασίλης και ο Παναγιώτης εκεί στα πρωην εργατικά της Κομοτηνής δίπλα στην Εξηντάρα -για όσους γνωρίζουν. Οργανώναμε εξορμήσεις στο δασάκι γύρω από τις φυλακές Κομοτηνής, ψάχναμε μέσα στα χωράφια στοιχεία για να εντοπίσουμε τον ‘δράκο’ της Κομοτηνής. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε αλλά είχαμε βρεί κάτι συγκλονιστικά στοιχεία όπως μια σαγιονάρα. Κάπου είχαμε ακούσει οτι ο δράκος είχε μουστάκι και όταν μπήκαμε μέσα στο χωράφι ενός αγρότη και πατούσαμε τα μαρούλια του, ο αγρότης μας μάλωσε και ώ Θεέ μου είχε μουστάκι! Τρέχαμε να γλυτώσουμε και νομίζω ακόμα τρέχουμε.

Καμιά φορά σκέφτομαι το πόσο ανέμελος ήμουν σαν παιδάκι τότε που το μόνο που με ένοιαζε ήταν να παίξω μπάσκετ ή να πάω βόλτα με τους φίλους, να πάμε στο σπίτι του Πάνου να τον βλέπουμε να παίζει με τον Amstrad. Τώρα βλέπω τον 6χρονο Στέφανο που τον πιέζουμε να διαβάσει κάνα βιβλίο ξεχνώντας το πόσο μικρός είναι. Φυσικά το μόνο που τον νοιάζει είναι το ποδόσφαιρο αν και τελευταία όλο στεναχωριέται που χάνει η Μπαρτσελόνα και η Τσέλσι. Για τον Παναθηναικό μόνο στην θεωρία τον υποστηρίζει επείδη είμαι εγώ αλλά αυτός δεν νομίζω να ενδιαφέρεται και πολύ. Τις προάλλες έβλεπα ποδόσφαιρο τον Παναθηναικό και τον παρακαλούσα να το δούμε παρέα. Αυτός προτίμησε να κάτσει μόνος του στη τηλεόραση και να βλέπει ενα ματς της Τότεναμ.

Με έπιασε νοσταλγία όπως φαίνεται. Back to work to pay the bills…..