-1

Έφτασε η μέρα. Η μέρα που θα αγκαλιάσω ξανά τον γιό μου. Η μέρα που θα είμαι πάλι με την γυναίκα μου. Η μέρα που θα γίνουμε πάλι οικογένεια. Αύριο το απόγευμα. Φτάνουν. Επιτέλους. Μετά 2 μήνες υπερπροσπάθειας, αλλαγών, κούρασης, άγχους και αγωνίας. Επιτέλους. -1.

Όλα είναι έτοιμα. Εγώ; Πολύ άγχος. Αν θα με θυμάται ο μικρός μου. Αν θα γίνω ξανά καλός μπαμπάς. Αν θα τα καταφέρω να στηρίξω την οικογένεια. Το ξέρω πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά έχω τόση αγωνία για αύριο. Πώς πέρασε έτσι γρήγορα ο καιρός. Πότε ήταν που στο αεροπλάνο για Λονδίνο ξεκινούσα αυτό το blog και τώρα νιώθω οτι κλείνει ένας κύκλος και ανοίγει ένας άλλος. Καλύτερος. Πιο γεμάτος. Επιτέλους.

Καλώς να έρθετε. Ευχηθείτε ΣΕ ΕΜΑΣ καλή τύχη.