Ο χρόνος πετάει

….όταν περνάς καλά. Και αυτό ακριβώς το συναίσθημα κυριαρχεί μέσα μου και φαντάζομαι στην υπόλοιπη οικογένεια καθώς επιστρέψαμε στο σπίτι μας στην Αγγλία, αφήνοντας πίσω συγγενείς, φίλους, τη υπέροχη θάλασσα και φαγητό της Ελλάδας. Είναι φοβερό πως τόσο καιρό περίμενα τις διακοπές σαν τρελός και ο χρόνος περνούσε βασανιστικά αργά και οι δυο εβδομάδες στην πατρίδα κύλησαν με ταχύτητα αστραπής. Αλλά αυτό έγινε γιατί πραγματικά αυτές τις διακοπές τις ευχαριστήθηκα και περάσαμε όλη η οικογένεια καταπληκτικά. Και ειδικά ο Στεφανούλης μας. 5 εβδομάδες μαζί με παππούδες, γιαγιάδες, ξαδέρφια, ‘θάσαλα’ όπως την αποκαλεί, όλοι να του δίνουν μαζεμένη την αγάπη τους που αναγκαστικά την κρατάνε αποθηκευμένη στα βάθη της καρδιάς τους όσο καιρό ο μικρός είναι μακριά τους. Και ο μικρός ανταποκρίθηκε. Ρούφηξε με χαρά όλη αυτή την αγάπη και την προσοχή που του έδιναν απλόχερα και τις δυο εβδομάδες που ήμουν και εγώ στην Ελλάδα μαζί του είδα το παιδί μου να είναι πιό ευτυχισμένο από ποτέ. Και είναι εντυπωσιακό το πόσο σφουγγάρι είναι που εκεί που έλεγε 1-2 λέξεις στα Ελληνικά τώρα μιλάει σχεδόν μόνο Ελληνικά και να δούμε πώς θα ξαναεπιστρέψει στον παιδικό τον Αύγουστο!

Οι διακοπές ξεκίνησαν με τριήμερη εξόρμηση στην αγαπημένη Κέρκυρα. Εντυπωσιάστηκα ξανά από την ομορφιά της πόλης, από την υπέροχη παραλία στη Γλυφάδα και το πόσο λίγο τουρισμό είχε. Μαγεύτηκα από τις γεύσεις τις στα διάφορα ταβερνάκια, την υπέροχη Corfu Ale και φυσικά το υπέροχο Etrusco του Ettore Botrini, ίσως το καλύτερο εστιατόριο gourmet της Ελλάδας. Ο καιρός ιδανικός για βόλτες στα σοκάκια της πόλης με αυτό τον βενετσιάνικο χαρακτήρα που νομίζεις οτι είσαι σε άλλη χώρα. Αλλά με τους νευρικούς οδηγούς και τα μηχανάκια σφήνες να σου υπενθυμίζουν το αντίθετο. Συνέχεια οικογενειακά στην Χαλκιδική όπου σε αντίθεση με την  Κέρκυρα σφύζει από τουρισμό κυρίως Σέρβους και Ρώσους καθώς Έλληνες δεν βλέπεις ούτε για δείγμα. Ελάχιστοι και κυρίως μόνιμοι κάτοικοι. Όαση από πλευράς παραλίας στο Παλιούρι το Ξενία με τα καταγάλανα και ρηχά νερά για να πλατσουρίζει ο μικρός. Μακριά από τα ενοχλητικά beach bars σε μια γωνιά με τα καρεκλάκια και την ομπρέλα μας και τον Στέφανο με τα Angry Birds μπρατσάκια του και το κουβαδάκι του να περνάει ζωή και κότα. Αλλά και Θεσσαλονίκη. Πού τόσο μου λείπει κάθε φορά. Ο αέρας της πόλης, η αίσθηση οτι είσαι στην πατρίδα σου. Οικεία πρόσωπα, συγγενείς που βλέπεις στο βλέμμα τους και ακούς στο τόνο της φωνής τους τη λαχτάρα να σε δουν και να σε αγκαλιάσουν γιατί πραγματικά τους έχεις λείψει. Λίγοι καλοί πραγματικοί φίλοι που νοιάζονται για σένα και εσύ για αυτούς.

Και το φαγητό. Αχ αυτό το Ελληνικό φαγητό πόσο μου είχε λείψει. Και εμείς εδώ Ελληνικά μαγειρεύουμε αλλά άλλο η ντομάτα η Ελληνική και άλλο αυτό το πλαστικό πανάκριβο πράμα που τρώμε εδώ πάνω. Μάνα και πεθερά μας περιποιήθηκαν δεόντως, παράπονο δεν έχω και σε αυτό συνηγορούν και τα 5 κιλά που έβαλα σε δυο εβδομάδες. Αλλά τιμήσαμε και τις ουζερί και τις ταβέρνες δεόντως. Πολύ ρετσίνα, τσίπουρο, κρασί. Μα αυτή είναι η πεμπτουσία των διακοπών στην Ελλάδα: καλό φαγητό και καλό κρασί. Θάλασσα και ήλιος. Και να μην νοιάζεσαι για τίποτα άλλο. Είναι δύσκολο αφού παρά το γεγονός οτι δεν μένουμε πιά Ελλάδα όλοι οι συγγενείς και φίλοι είναι εδώ οπότε θέλωντας και μη επηρεάζεσαι από το κλίμα που επικρατεί αλλά οι διακοπές για μένα είναι ιερές και αν είσαι τυχερός να τις έχεις τουλάχιστον να τις εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο. Και είναι τύχη τη σήμερον ημέρα να έχεις διακοπές γιατί αυτό σημαίνει οτι έχεις και εργασία.

Θα φανώ αχάριστος αν πω όμως οτι θέλω κι άλλο; Επέστρεψα στην Αγγλία τη Δευτέρα και παρά το καύσωνα που επικρατεί, τίποτα άλλο δεν θυμίζει τη πατρίδα και η απότομη επιστροφή στην απαιτητική δουλειά έκανε την επιστροφή στην πραγματικότητα ακόμα δυσκολότερη. Φαίνεται σαν χτες που περίμενα να περάσει ο καιρός να ξεκουραστώ! Επιστρέψαμε λοιπόν με νέα όρεξη, με πολύ ζέστη στην Αγγλία και τους Άγγλους να έχουν σαλτάρει και να κυκλοφορούν με τα βρακιά στο δρόμο, να κάνουν ηλιοθεραπεία κατά χιλιάδες στα πάρκα και να αδειάζουν τα ράφια των σουπερ μάρκετ από ανεμιστήρες και υλικά για BBQ.

Για μένα και την οικογένεια ξεκινάει μια νέα σεζόν με καινούργιες προκλήσεις για το μέλλον. Καλό καλοκαίρι σε όσους τυχερούς θα πάνε διακοπές, καλό κουράγιο σε όσους αναζητούν τη τύχη τους κόντρα στα κύματα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Καλό χειμώνα σε όσους επέστρεψαν από διακοπές. Τα λέμε συντόμως με νέο post.