Stratford

Το ομολογώ συγκινήθηκα. Νευρίασα, ντράπηκα και συγκινήθηκα. Με Ελληνικό παρανομαστή όλα αυτά τα συναισθήματα αλλά από την προχτεσινή επίσκεψη μου στο Stratford. Στο ανατολικό Λονδίνο σε μια περιοχή που ουσιαστικά αναγεννήθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, σε μια περιοχή που ήταν παραμελειμένη αλλά τώρα αποτελεί ένα από τα στολίδια της πρωτεύουσας. Από Waterloo πήραμε τη Jubilee ανατολικά μέχρι το τέρμα. Έπεισα τη Χριστίνα σχετικά εύκολα να πάμε εκεί αφού το εμπορικό κέντρο Westfield είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης. Και όντως είναι τεράστιο και έχει τα πάντα. Και γενικά είναι μια πανέμορφη περιοχή.

Είναι καινούργια όλα, μεγάλα, καθαρά, όμορφα κτίρια, χώροι με πράσινο, παιδότοποι και γενικά μια περιοχή που χαίρεσαι  να τη βλέπεις και αν κάνεις βόλτα. Σαν την Ελλάδα ένα πράμα και τη κληρονομιά που άφησε στην Αθήνα και σε ολόκληρη τη χώρα. Τίποτα. Βλέπω εικόνες από τις εγκαταλελειμμένες Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και ντρέπομαι. Θλίβομαι. Αλλά φυσικά δεν εκπλήσομαι. Τίποτα δεν με εκπλήσει πιά. Απλώς βλέποντας αυτά στο Λονδίνο αναρωτιέμαι πόσο γαμημένα δύσκολο είναι να έχεις έτοιμες εγκαταστάσεις και να τις αφήνεις να μαραζώνουν ανεκμετάλλευτες και να γίνεσαι ρεζίλι παγκοσμίως. Ξεφτίλα ως συνήθως.

Αλλά και εθνική περηφάνια ένιωσα το Σάββατο στη βόλτα μου. Επιτέλους μετά από 4 χρόνια σχετικής απραξίας, φάγαμε σωστό Ελληνικό αρχιδάτο γύρο στο Λονδίνο. Olive Oil and Oregano και επιτέλους ευχαριστήθηκα γύρο. Και τα κεμπάπια καλά του Τούρκου στη περιοχή μου εδώ κοντά αλλά σαν το γουρουνίσιο κρέας δεν υπάρχει. Τον είδα να γυρίζει και συγκινήθηκα. Έβλεπα δίπλα μου κάτι κινέζια να τρώνε κάτι αηδίες από τα Subway και τα KFC και παραλίγο να τους τη πω; Τυφλοί, φάτε γύρο να δείτε το φως σας. Και στο Guildford φάγαμε καλό γύρο στο Meat the Greek αλλά αυτό ήταν revelation.

Respect στα παλικάρια. Πέφτει μακριά βέβαια αλλά κάτι θα κάνουμε. Προς το παρόν όταν πάει την άλλη βδομάδα η σύζυγος Ελλάδα να παραλάβει τον κανακάρη μας θα φέρει στη βαλίτσα καμιά δεκαριά γύρους από το Σεραφίνο. Τί περίεργο όσο ήμουν Ελλάδα δεν ήθελα να φάω και τώρα το σκέφτομαι και μου τρέχουν τα σάλια.

ΥΓ: Βρετανικό καλοκαίρι…..ανάψαμε καλοριφέρ Αυγουστιάτικο μη χέσω…..