A dark day
Είμαι θυμωμένος. Περισσότερο όμως είμαι απογοητευμένος. Απογοητευμένος από τη χώρα που επέλεξα σαν τη νέα μου πατρίδα. Γιατί πίστευα οτι οι άνθρωποι εδώ ήταν προοδευτικοί, ήταν συνειδητοποιημένοι, ικανοί να δουν πέρα από την εύκολη και ηλίθια προπαγάνδα των ευρωσκεπτικιστών και τυχοδιωκτών τύπου Farage και Boris. Τα ψέμματα όμως νίκησαν. Παραδόξως εκεί που δεν το περίμενε πραγματικά κανένας, αποδείχτηκε οτι πραγματικά η βλακεία είναι ανίκητη. Δεν λέω οτι όσοι ψήφισαν Leave είναι βλάκες αλλά σίγουρα έκαναν τεράστιο λάθος και ανοησία και αυτό θα αποδειχτεί πολύ σύντομα δυστυχώς για όλους μας.
Και είναι ανοησία όταν πιστεύεις αμάσητα τα ψέματα. Όταν νομίζεις οτι για όλα φταίνε οι μετανάστες, όταν για κάτι τόσο σοβαρό ψηφίζεις Leave απλά επειδή δεν γουστάρεις τους Tories ή επειδή απλά δεν έκατσες ένα απόγευμα να διαβάσεις τα facts και πιστεύεις πραγματικά οτι η Βρετανία τώρα εκτός Ευρώπης θα γίνει ξανά αυτοκρατορία (μην γελάτε τέτοια ακούω στο ραδιόφωνο εδώ) ή οτι τα λεφτά που δίναμε στην ΕΕ θα τα παίρνει τώρα το NHS (το λέγανε και με το που νίκησαν βγήκε ο Farage και είπε οτι αυτό δεν ισχύει τελικά). Αναρωτιέμαι αν όσοι ψηφίζουν γενικά σε όλες τις χώρες έχουν συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπο τους και σκέφτονται συλλογικά και οχι μόνο τον θυμό ή τη πάρτι τους. Ρητορικό ερώτημα, γνωρίζω την απάντηση. Γιατί προσωπικά δεν πιστεύω οτι για τόσο απίστευτα σημαντικά ζητήματα πρέπει να ρωτάς άμεσα τον λαό. Ο λαός δεν είναι απαραίτητο να ξέρει τις λεπτομέρειες και τι ψηφίζει. Ο λαός εξέλεξε μια κυβέρνηση για το λόγο αυτό ακριβώς: να παίρνει αυτή τις σημαντικές αποφάσεις για αυτόν. Ποιο το νόημα να έχουμε κυβερνήσεις; Ας αποφασίζει για τα πάντα ο λαός με δημοψήφισμα. Εφόσον είναι ικανός ο John o ψαράς από το Sunderland -που κάθε βράδυ πίνει τη μπυρίτσα του στη pub διαβάζοντας τη Sun- να αποφασίσει για το μέλλον μιας χώρας 60 εκατομμυρίων σε μια ενωμένη Ευρώπη σίγουρα είναι ικανός να ψηφίζει και για τα ποσοστά φορολόγησης, τα έργα ανοικοδόμησης, τις δαπάνες του κράτους, τους εξοπλισμούς κτλ. Τραγικό λάθος του Cameron που αποδείχτηκε πολύ λίγος για την ιστορία της χώρας και απέτυχε παταγωδώς.
Αν δείτε το χάρτη πως ψήφισαν οι Βρετανοί, Σκωτία, Β. Ιρλανδία και όλο το Λονδίνο ήταν υπέρ του Remain. Ο βορράς, που έχει μεγάλη ανεργία, χαμηλότερα ποσοστά πτυχιούχων και φτωχότερα στρώματα ψήφισε συντριπτικά υπέρ του Leave. Τυχαίο; Άνθρωποι που βλέπουν μετανάστες στην τηλεόραση σαν τον μπαμπούλα, άνθρωποι που αιτιολογούν την φτώχεια τους στην ΕΕ ψήφισαν Leave. Αυτοί που μπόρεσαν να δουν πέρα από τα ψέμματα και έχουν την εμπειρία της πολυπολιτισμικότητας, ξέρουν τα καλά της ΕΕ ψήφισαν Remain. Οι γέροι που νομίζουν οτι η Βρετανία θα γίνει αυτοκρατορία, αυτοί με προσδόκιμο ζωής 10-15 χρόνια έκριναν το μέλλον των νέων που ψήφισαν Remain και έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους. Ο λόγος που ψήφισαν Leave είναι κυρίως λόγω immigration και μετά γιατί τους υποσχέθηκαν take back control από τις Βρυξέλλες, το περίφημο δηλαδή sovereignty. Όταν λέγανε στους υπέρμαχους του Leave οτι όλοι οι experts λένε οτι αυτά που λέτε δεν ισχύουν αυτοί απαντούσαν οτι φτάνει πια με τους experts τι να μας πουν και αυτοί!!!! Απευθύνονταν στο θυμικό, στην οργή, στο υποσυνείδητο ενός λαού που δεν είχε επαφή με την ΕΕ, αντιδραστικά αντίθετου με κάθε ιδέα οτι και η UK ανήκει σε ένα μεγαλύτερο σύνολο που την ξεπερνά. Για όλα έφταιγαν οι μετανάστες και οι κακοί γραφειοκράτες της Ευρώπης. Και πέτυχαν.
Σίγουρα η ΕΕ πρέπει να αλλάξει. Ο συγκεντρωτισμός και απολυταρχισμός της Γερμανίας έχει φτιάξει μια Ευρώπη διχασμένη, φτωχή που δουλεύει μόνο για την Γερμανία. Μια Ευρώπη που αντιδρά και στρέφεται σε ευρωσκεπτικιστικά κόμματα. Μια ΕΕ που απλά δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι. Αλλά μια ΕΕ που δεν πρέπει να διαλυθεί. Η UK έπρεπε να είναι ένα δυναμικό μέλος μιας οικογένειας και να προσπαθεί να καλυτερέψει τα πράγματα για όλους και όχι να παραιτηθεί με όνειρα ανεξαρτησίας και δήθεν μεγαλείων. Η Ελλάδα και οι άλλες μικρές χώρες επιβάλλεται να μείνουν στην Ευρώπη και να ενωθούν απέναντι στην Γερμανία πολιτικά και πολιτισμικά. Η ΕΕ δημιουργήθηκε κυρίως για να ικανοποιήσει κάποια οικονομικά συμφέροντα αλλά στο υποσυνείδητο των λαών ήταν μια οικογένεια σε ειρήνη, που ζούσε με προβλήματα αλλά αρμονικά και πάντα υπήρχε η δυνατότητα για την καλυτέρευση της ζωής όλων των μελών της. Προφανώς και αυτό δεν ισχύει αλλά έφερε ειρήνη εδώ και 70 χρόνια, ένωσε ανθρώπους, ενίσχυσε την πολυπολιτισμικότητα, μίκρυνε τον κόσμο. Τώρα όλο αυτό δείχνει να καταρρέει. Γνώμη μου είναι πως έχει κάτι τόσο πολύτιμο στα χέρια σου και δεν δουλεύει, το φτιάχνεις, δεν το πετάς.
Leave λοιπόν. Σε 2 χρόνια τουλάχιστον θα έχει φύγει η UK από την ΕΕ και αναρωτιέμαι αν θα είναι United μέχρι τότε, αφού ήδη Βόρεια Ιρλανδία και Σκωτία μιλάνε για ανεξαρτησία. Η οικονομία θα μπει πάλι σε ύφεση, ο πληθωρισμός θα καλπάζει, όλα θα ακριβύνουν, άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους και όλα αυτά επειδή κάποιοι φάγανε το παραμύθι περί ανεξαρτησίας. Έτσι πως ήρθαν τα πράγματα, εύχομαι να διαψευσθώ και το πλάνο του Boris Johnson (μάλλον μελλοντικού πρωθυπουργού) να επιτύχει. Για εμάς τους Ευρωπαίους πολίτες δεν θα αλλάξει κάτι άμεσα. Ίσως μετά τα 2 χρόνια να απαιτούνται περισσότερα χαρτιά (δεν νομίζω κάτι πιο ακραίο όπως VISA). Προσωπικά το Σεπτέμβρη κλείνω 5 χρόνια εδώ οπότε θα αρχίσω διαδικασίες για citizenship. Αλλά δεν με απασχολεί τόσο αυτό. Με φοβίζει η κρίση που έρχεται. Και στην ζωή μας εδώ στο νησί αλλά και στον ολοκληρωτισμό, την ξενοφοβία, το φόβο που έρχεται σαν σκιά πάνω από όλους μας στη κοινή ήπειρο που μοιραζόμαστε.
Καληνύχτα Βρετανία. I love you dearly but you failed me miserably…
16 Comments
Τραγικό λάθος του Cameron που αποδείχτηκε πολύ λίγος για την ιστορία της χώρας και απέτυχε παταγωδώς…Νομίζω ότι σ’ αυτή τη φράση τα είπες όλα.Τα υπόλοιπα είναι αποτέλεσμα μιας αλαζονίας..
Εύχομαι πραγματικά εστω και τελευταία στιγμή να παραμείνει στην εε . Ειλικρινά η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων (σε όποια χωρα) είναι τραγικά αν ευθύνη, πνευματικά φτωχη και αληθινά ρατσιστική. Η επιβολή των νομων απο την εξουσία τους ξεχωρίζει και τιποτα άλλο. θεωρώ δλδ οτι ο μεσος Βρετανός είναι το ίδιο κουτοπονηρος με τα Βαλκάνιολαμογια τως Έλληνες. .μς τη διαφορά οτι ο δεύτερος δεν σέβεται κανενα νόμο. .παρα μονο αυτόν της ζούγκλας.
Έτσι ακριβώς. Ευγε
Διαφωνώ κάθετα.
Θα έλεγα ότι αντί να είσαι απογοητευμένος, θα έπρεπε να είσαι περήφανος που επέλεξες μία χώρα που καταφέρνει να πάρει τόσο σημαντικές αποφάσεις χωρίς να φτάνει στα άκρα που θα φτάναμε στην Ελλάδα. Πέρα από το αποτέλεσμα και πώς το βλεέπει ο καθένας (συμφωνεί/διαφωνεί/αδιαφορεί), οι Άγγλοι επέδειξαν παραδειγματική ηρεμία και ψυχραιμία, και πάνω απ’ όλα δρουν σαν ομάδα που θέλει το καλό της χώρας τους. Ακόμα κι όταν διαφωνούν, συμφωνούν ότι στο πίσω μέρος του μυαλού τους είναι η χώρα τους κι όχι τα μικροκομματικά συμφέροντα.
Οι Άγγλοι παραμένουν και προοδευτικοί και συνειδητοποιημένοι. Σε αντίθεση με εμάς όμως έχουν το δικαίωμα της γνώμης τους και δεν έχουν τον φόβο να τον εκφράσουν. Επίσης σέβονται το δικαίωμα του άλλου να έχει αντίθετη γνώμη. Προσωπικά, ΑΥΤΟ είναι που με κάνει να λατρεύω αυτή τη χώρα.
Οι συμπεριφορά τους είναι που δείχνει πόσο προοδευτική κοινωνία είναι. Είδες τα δελτία ειδήσεων; Τις δηλώσεις; Τα σχόλια στο ίντερνετ. Τα συνέκρινες με τους τίτλους των δικών μας δελτίων;
Είτε εκτός ΕΕ είτε εντός, το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι πάντα σε ένα παράλληλο σύμπαν σε σχέση με την Ελλάδα.
Να αγιασει το στομα σου κοπελα μου
Σίγουρα επέδειξαν έναν πολιτισμό και δεν μπαίνω καν στο κόπο να συγκρίνω με Ελλάδα. Δεν το έκανα άλλωστε στο άρθρο μου. Ανησυχώ όμως με τις απόψεις 17 εκατομμυρίων ψηφοφόρων του LEAVE που πείστηκαν από τα ψέμματα, από την ξενοφοβία, από το αίσθημα μεγαλομανίας. Ίσως τελικά ζώ εδώ στο bubble του Λονδίνου οπού υπάρχει ανεκτικότητα και προοδευτικότητα. Γιατί για το υπόλοιπο της χώρας δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό και ελπίζω με όλη μου τη καρδιά να κάνω λάθος. Επέτρεψε μου να διαφωνώ με τον σεβασμό της αντίθετης γνώμης γιατί πρέπει να κρίνεις και από που προέρχεται. Πρέπει να σεβαστώ την γνώμη αυτού που χτες ψήφισε LEAVE και σήμερα googlάρει “What is EU”?
Τα όσα συνέβησαν αποδεικνύουν τα ακριβώς αντίθετα από όσα γράφεις. Τα απολύτως μικροκομματικα συμφέροντα επικράτησαν. Εκτός Λονδίνου παραμένουν στο παράλληλο σύμπαν τους και αυτό με την κακή έννοια. Επίσης ταυτιζεις και επιβραβευεις το δικαίωμα της γνώμης που συνδυάζεται με την οικονομική ισχύ αλλιώς δε βγάζει νόημα η σύγκριση με την Ελλάδα. Και οι Ελληνες είπαν έξω από την Ευρώπη αλλά είναι χρεοκοπημενοι άρα δε μπορούν να το υποστηρίξουν. Επίσης λες για ψυχραιμία κλπ. Απορώ που ζεις. Στο Τσελση ? Πανικό και λαλα έχουν πάθει ολοι τους μόλις καταλαβαν τη μλκ που έκαναν και τρέχουν τώρα να μαζέψουν τα ασυμαζευτα. Όσο για το αποτέλεσμα θα λεγα τώρα τη σοβαρότητα του, μεχρι τις 12 ήταν υπερ της παραμονής και στις 4 πήγε ανάποδα κατά τ άλλα δεν πουλήθηκε ήταν η βούληση των ωριμων Αγγλων με τα σημαιακια στα αυτοκίνητα και πέντε μπύρες σε καθε χέρι. Ξυπνατε λίγο. Η προβατοποιηση πάει αγκαζε με την παγκοσμιοποιηση
Μιλάω για τον απλό κόσμο φίλε μου. Για τον μέσο Άγγλο. Και νομίζω ότι η δική σου προσέγγιση επιβεβαιώνει τα όσα σχολίασα πιο πάνω.
Ο μέσος Άγγλος εκφράζεται με ηρεμία και ψυχραιμία. Λένε τη γνώμη τους και ακούν την αντίθετη άποψη. Η πρώτη τους σκέψη δεν πάει στον πολιτικό που έτρεξε την καμπάνια αλλά στο τί πιστεύει ο καθένας τους ότι είναι καλό για τη χώρα τους. Ο μέσος Άγγλος, και ο μέσος πολίτης σε τόσες ανεπτυγμένες χώρες δεν θα σκεφτεί κομματικά όταν θα πάει να ψηφίσει κάτι τόσο κρίσιμο.
Τέλος, δεν ξέρω αν οι δικές σου εμπειρίες ήταν αρνητικές, αλλά οι δικές μου μου έδειξαν ότι οι Άγγλοι όταν σχολιάζουν δεν είναι προσβλητικοί ως προς τον συνομιλητή τους, όσο κι αν διαφωνούν. Επιβραβεύω μία κοινωνία που αποφασίζει η ίδια για την τύχη της, και ξαναλέω σκέφτεται σαν ομάδα.
Το Τσέλση δεν καταλαβαίνω πώς το έμπλεξες στο συλλογισμό σου.
Τελικά ρε Δημήτρη και το δικό σου mail εκτός από τον λογικό θυμό σου δεν παρουσιάζει και κάποιο επιχείρημα για ποιό λόγο δεν θα έπρεπε να φύγει η ΜΒ από την ΕΕ. Οταν βρεις την ηρεμία σου παρέθεσε τα + και -, με επιχειρήματα αν μπορείς, σύμφωνα με αυτά που ακούς και διαβάζεις στην χώρα αυτή!!
Υπάρχουν ΑΠΕΙΡΕΣ ιστοσελίδες και άρθρα από έγκυρες εφημερίδες, από επιστήμονες, οικονομολόγους που παραθέτουν τα απλά, κατανοητά επιχειρήματα για τα καλά της Ευρώπης που θα συνεχίζαμε να είχαμε αν μέναμε. Όπως επίσης υπάρχουν ΑΠΕΙΡΕΣ αποδείξεις από ειδικούς που λένε πως αυτά που υπόσχονταν οι υποστηρικτές του LEAVE ήταν ψέματα, βασισμένα στο θυμικό και την ξενοφοβία. Εγώ δεν είμαι εδώ να αναμεταδίδω ειδήσεις ή να παρέχω μασημένη τροφή απλά γράφω την άποψη μου. Τα ψέματα τους ήδη άρχισαν από τη πρώτη μέρα να ξετυλίγονται και ΚΑΘΕ μέρα ακούω στο ραδιόφωνο αυτούς που ψήφισαν LEAVE να λένε είτε για να γίνει η Βρετανία empire again είτε για τους κακούς ξένους που τους παίρνουν τις δουλειές. Ψάξε και θα βρεις την αλήθεια και τα δεδομένα αν ενδιαφέρεσαι. Υπάρχουν σε αφθονία εκεί έξω.
Διάβασα σήμερα το παρακάτω. Το έχει γράψει ο Leon Taylor:
“For what it is worth, this is why I voted to remain. It was a point of argument that was not really represented during the debates and is barely ever discussed still.
1930s Germany. In the face of a prolonged period of poor economy and depression, Germany elected a party that offered them a promise of prosperity and change. To look after their own. To make Germany great. Hitler took control. We all know the story.
Hitler used sovereign constitutional powers to create laws that lead to the most abhorrent and devastating denial of human rights and life. We all know the story.
Post war Europe discovered the true nature of Hitler’s actions. Using legislation, civil services, doctors, nurses, soldiers, public office holders to do his work and cause holocaust.
Something had to be done. If a sovereign state like Germany with Liberal constitutional systems in place could pass laws that lead to something so horrific, than it could happen anywhere, no matter how civilised or safe the country might seem.
The idea of a supranational legal system was created to ensure individuals had somewhere else to go should their state turn on them. 2 paths were followed.
First, the Council of Europe was formed to create and adjudicate over a series of fundamental rights and freedoms that apply to the whole of humanity. This lead to the European Convention on Human rights and the European Court of Human Rights.
Second, the emergence of a shared economic power with its own legal rules and a court in which individual citizens could challenge their nation states if they acted outside of the law – the European Court of Justice. The idea being that if trade, working conditions and movement of people were regulated outside of individual states, then external control could prevent the centuries of war that had ravaged Europe and prevent the awful conditions that lead to the Holocaust.
So, we have (had) two supranational courts to protect us from coercive and tyrannical state action.
Thanks to the Brexiters, we have just lost one of those protective measures. The European Court of Justice goes with the EU. Now, the state can take away all the working and equality rights we have gained with no external challenge available to us. None. Before Brexit they could NOT do this. Now they can
Leaving the EU does not directly affect our membership of the Council of Europe and our ratification of the European Convention on Human Rights. However, membership of the ECHR was a condition of being in the EU. Theresa May and other leading Tories have already said they want to withdraw from the European Convention on Human Rights. And now they are free to do so. This would leave us with absolutely no supranational right of appeal. No court to go to outside of our own in which to raise concerns about the state.
Thanks for that Brexiters. And to sit back and say, ‘well, no state would act like Nazi Germany did’ is just ridiculous. Slippery slopes lead to deep dark dank and rotten holes.”
Αυτός είναι ο κύριος λόγος που η Βρετανία δεν έπρεπε να κάνει τέτοια κίνηση. Το ότι έχει κάνει normalise το ρατσισμό όλη αυτή η εκστρατεία και οι γείτονες μας εδώ στο βορρά μας λένε ότι όλοι τους πρόσφυγες *πρέπει* να τους πνίγουμε είναι ένας άλλος. Από οικονομικούς δε λόγους, ανάπτυξης κτλ κτλ κτλ χιλιάδες.
Ζωή
Αφού εκέι είναι οπισθοδρομικοί έλα Ελλάδα που ήμαστε προοδευτικοί και μένουμε ΕΕ….
Δημήτρη σε παρακολουθώ χρόνια. Το άρθρο αυτό είναι από τα καλύτερα που έχεις γράψει και μπράβο για τις ισορροπημένες απόψεις και τα συμπεράσματα. Έτσι ακριβώς όπως τα λές είναι. Θα ήθελα να σημειώσω μερικά πράγματα όμως. Κατά τη γνώμη μου αυτή η ιστορία με την Ευρώπη της λιτότητας είναι μια λανθασμένη παραδοχή. Ποιά Ευρώπη της λιτότητας βλέπεις εσύ ή έχεις εσύ παρακολουθήσει από το 1992 που υπεγράφη η συνθήκη του Μάαστριχτ μέχρι σήμερα. Μα το εντελώς αντίθετο έχει συμβεί. Για θυμηθείτε λίγο τα γεγονότα. Η λιτότητα και οι γκρίνιες μήπως ξεκίνησαν μετά την παγκόσμια κρίση? Που επεκτάθηκε και στην δική μας πλευρά του Ατλαντικού? Τι θα έπρεπε λοιπόν να γίνει για να θωρακιστούν οι οικονομίες της Ευρώπης? Να συνεχιστεί η πιστωτική επέκταση επειδή ο μέσος Ευρωπαίος δεν είναι ευχαριστημένος με ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, μια καλοπληρωμένη εργασία και διακοπές κάθε χρόνο αλλά θέλει τα διπλάσια? Η Ευρώπη δεν έχει την παραγωγική δραστηριότητα που είχε κάποια χρόνια πριν και στο μέλλον θα έχει και λιγότερη. Η παγκοσμιοποίηση και η κινεζοποίηση ας όψονται. Ο λόγος που έχει γίνει μόδα όλα αυτό να κατηγορούμε την Γερμανία είναι η πολιτική αδυναμία των υπολοίπων λόγω…ευμάρειας και καλοπέρασης. Χαλαρώσαμε και αυτοί πήραν τα ηνία. Και πολύ καλά που έκαναν και μπράβο τους. Ποιός άλλος ήταν ικανός να το κάνει? Η Γαλλία ή μήπως η Ισπανία. Κάποια πράγματα εξηγούνται χωρίς θεωρίες συνωμοσίας. Η Γερμανία είναι υπερδύναμη. Ναι, σίγουρα ζούμε σε μια Γερμανική Ευρώπη. Όμως αυτό συνέβη και με την ευθύνη όλων των χωρών. Κανείς δεν πήρε τη δημοκρατία από τις χώρες. Όταν όμως οι πολιτικοί της κάθε χώρας ξέρουν μόνο να δανείζονται και αδυνατούν να διαχειριστούν τις νέες αναγκαιότητες του διεθνούς περιβάλλοντος, μετακυλώντας τις δικές τους αδράνειες στον εύκολο στόχο, τότε μην απορούμε για την άνοδο της ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς που είναι χώροι με λάθος ιδεολογίες αλλά συμπαγείς και καλά οργανωμένοι. Είναι “η δικτατορία της μειοψηφίας” αυτό που ζούμε σήμερα, απέναντι στην αδράνεια και την απάθεια των μαζών που μόλις η καλοπέραση τους υποχωρήσει πανικοβάλλονται. Κανένας δεν θέλει να εξηγήσει τον μέσο Βρετανό ή στον μέσο Βέλγο ότι λόγω της μεταφορά της παραγωγής στην Ασία, που έχει ξεκινήσει όμως από το ’80, και ο ίδιος είναι αναλώσιμος εφόσον ο μισθός του και το επίπεδο διαβίωσης του δεν είναι ελαστικά και άρα είναι υποκαταστάσιμα από φθηνή μαύρη εργασία (βλ. μεταναστευτικό πρόβλημα, υπογεννητικότητα, άνοδος ρατσισμού και ξενοφοβία κλπ). Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά έχουν έξαρση όταν υπάρχει φτώχεια. Ποιός όμως φταίει για τη φτώχεια? Η Γερμανία φταίει ή μήπως φταίει ότι η παγκοσμιοποίηση δημιουργήθηκε από το τεράστιο επενδυτικό κεφάλαιο που επί Κλίντον αναζητούσε διεξόδους σε φτηνές παραγωγικές υποδομές δίχως κανένα περιορισμό? Ο παραδοσιακός ντόπιος υδραυλικός, που ζητά μεροκάματο 10 λίρες την ώρα γιατί με τόσα μπορεί να συντηρήσει τον τρόπο ζωής του και το κόστος του, μοιραία θα υποκατασταθεί από τον φθηνό ξένο που ζητά μεροκάματο 5 λίρες και λέει και ευχαριστώ. Αν η χώρα του υδραυλικού δεν του παρέχει τις ευκαιρίες να μορφωθεί και να εξειδικευτεί άρα να ανέβει στην ιεραρχία των αμοιβών ως specialist/supervisor/consultant ποιός του φταίει ? Ο ξένος που απλά κλείνει μια τρύπα που η οικονομία έχει ανάγκη? Επειδή έχουν ψηφιστεί κάποιες συνθήκες, αυτό δε σημαίνει ότι η οικονομία έχει σταματήσει να λειτουργεί τυφλά όπως πρωτοξεκίνησε με την βιομηχανική επανάσταση. Τυφλά εννοώ την ανάγκη για κεφάλαια και τροφοδότηση με παραγωγικούς συντελεστές. Τα ίδια είναι και σήμερα. Ο καπιταλισμός και η παγκοσμιοποίηση βασίζονται στη διαιώνιση της ανισότητας, ώστε κάποιοι να κερδίζουν εις βάρος κάποιον άλλον. Αυτή η διαφορά είναι που δημιουργεί τον πλούτο των εθνών. Η εκμετάλλευση. Τώρα ζούμε τις εποχές που η Ευρώπη χάνει σε ανταγωνιστικότητα μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Και αντί εμείς να συσπειρωνόμαστε και με σοβαρές πολιτικές να γινόμαστε πιο δυνατοί ΚΑΙ στην περιφέρεια (που παράγει μόνο χρέη) ή τουλάχιστον να μην είμαστε τόσο εκτεθειμένοι, η ΑΔΡΑΝΕΙΑ των λαών και των πολιτικών στην Ευρώπη, έχει οδηγήσει τις ακραίες ομάδες ακτιβισμού σε αμφισβήτηση του Ευρωπαικού οράματος, ενός οράματος ειρήνης και συνεργασίας, πρώτιστα για λόγους αμοιβαίου επιχειρηματικού συμφέροντος. Αυτό που έκαναν οι Βρετανοί όμως δεν θα τους περάσει και θα το πληρώσουν αν δεν το πάρουν αλλιώς. Εδώ θα είμαστε. Όσον αφορά τους Έλληνες, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, το πολύ να μιλήσουμε για work visa. Δημήτρη θέλω να σε παρακαλέσω να γράψεις αναλυτικό άρθρο για τη διαδικασία της απόκτησης υπηκοότητας γιατί και εμένα με ενδιαφέρει. Αν γίνεται βήμα βήμα με δικά σου λόγια και όχι μέσα από παραθέσεις συνδέσμων. Όταν το κάνεις. Ευχαριστώ πολύ
Μετα απο 2 χρονια στο νησι, σκεφτηκα οτι υπαρχει περιπτωση να εχω μια αξιοπρεπεις εργασια με την οποια να μπορω να φροντιζω τον εαυτο μου. (στην Ελλαδα δεν το ειχα σκεφτει ποτε)
Το μονο πραγμα που με απογοητευσαι ηταν το Brexit και ειδικα το ποσο συχνα αναφερουν τους ΕΕ κατοικους στο ΗΒ. Νομιζα οτι επειδη ειναι πολιτισμικο κρατος τους αρεσε αυτο.
Δεν καταλαβαινω γιατι τους πειραξαν οι ΕΕ πολιτες.Τις περισσοτερες δουλειες που κανουν οι ΕΕ ειναι αυτες που οι Αγγλοι δεν θελουν να κανουν.Και κανεις ΕΕ δεν ηρθε στο ΗΒ για τα Benefits. Η χωρα εχει ανεργια 6-7%. Οι Αγγλοι επιλεγουν τις δουλειες τους και το ωραριο που θελουν να δουλεψουν. Ακομα και αν τους πει ο μανατζερ να δουλεψουν μια ωρα διαφορετικη απο το ωραριο τους απαντανε απλα “no way” και εχουν καθε δικαιωμα να το κανουν. Οι περισσοτεροι επισκεπτονται την Ευρωπη τουλαχιστον μια φορα το χρονο.
Φυσικα ειναι δικαιωμα τους να κανουν οτι θελουν στη χωρα τους.
Επειδη δεν δουλευω πανω στο αντικειμενο που εχω σπουδασει, work visa δεν θα μπορω να βγαλω. Εκεινη ηταν η στιγμη που απογοητευτηκα και καταλαβα οτι δεν θα μπορω να συνεχιζω να ζω στο ΗΒ μετα το Brexit. Οι φιλοι μου Αγγλοι μου σταθηκαν σε αυτο και συγκηνηθηκα πολυ απο την συμπεριφορα τους. Μου ζητησαν συγγνωμη που με απογοητευσε το εθνος τους.
Αυτο που καταλαβα ειναι οτι ο κοσμος δεν ενημερωνεται σχεδον καθολου, Οι περισσοτεροι πιστευουν οτι τιποτα δεν θα αλλαξει στην χωρα, η οικονομια, ο τουρισμος (μονο το Λονδινο εχει 4 αεροδρομια), απο το City (θα φυγουν πολλες μεγαλες εταιρειες).
Φυσικα και το ΗΒ ειναι μια μεγαλη και σταθερη οικονομια αλλα το Brexit θα φερει ενα δυνατο ταρακουνημα και ειναι αγνωστο για ποσο καιρο θα διαρκεσει αυτο.
καλο φθινοπωρο 🙂
Απογοητευτηκα για το Brexit και ειδικα το ποσο συχνα αναφερουν τους ΕΕ κατοικους στο ΗΒ. Νομιζα οτι επειδη ειναι πολιτισμικο κρατος τους αρεσε αυτο.
Θεωρουσα τους Βρετανους πολυ ενημερωμενους (αφου ταξιδευουν συχνα σε ολη την Ευρωπη και στην Αμερικη). Μετα το Brexit καταλαβα οτι οι ανθρωποι πιστευουν οτι διαβαζουν στην SUN. Οτι η ζωη τους θα συνεχισει να ειναι ιδια, θα πληρωνουν τους ιδιους φορους, η ανεργια θα ειναι πολυ χαμηλα, θα παιρνουν ολοι οσοι επιλεγουν να δουλεψουν 24 ωρες την εβδομαδα ενα καρο επιδοματα για να καθονται τις υπολοιπες 4 μερες την εβδομαδα, θα φυγουν οι ΕΕ κατοικοι και θα απελευθερωθουν τα σπιτια οποτε θα λυθει το housing κοινωνικο προβλημα. Κανεις δεν σκεφτηκε την επομενη μερα. Προσωπικα δεν θα επρεπε να εχω λογο να κρινω αυτη την αποφαση αλλα εκεινοι κρινουν τα παντα εχοντας πληρη αγνοια για τα περισσοτερα πραγματα. Με ρωτησαν ολοι οι συναδελφοι για την γνωμη μου. Τους ειπα οτι η υφεση δεν ειναι λυση για τιποτα και το μονο που φερνει ειναι τεραστια προβληματα. Φυσικα δεν καταλαβαν τι εννοουσα.
Στην δουλεια το κλιμα ηταν εντονο την πρρωτη μερα. Τωρα οι περισσοτεροι ειναι χαρουμενοι για το τι θα συμβει. Εγω δεν θα μπορεσω να μεινω στην χωρα. Οταν το ειπα στους φιλους μου στεναχωρηθηκαν.
Η αληθεια ειναι οτι 2 ατομα μου ζητησαν συγγνωμη που με απογοητευσαι το εθνος τους. Οταν μου ζητησαν συγγωμη συγκινηθηκα παρα πολυ.