Περι γλώσσας (αγγλικής)

Το οτι για να έρθεις μετανάστης στην Αγγλία πρέπει να γνωρίζεις Αγγλικά το θεωρώ αυτονόητο έτσι; Το επίπεδο των Αγγλικών όμως που χρειάζεται; Τί δυσκολίες συνάντησα εγώ και ακόμα τί με μπερδεύει; Πώς μπορεί κανείς να αποκτήσει ένα επιθυμητό επίπεδο Αγγλικών; Έχουμε και λέμε…

Γενικά μπορώ με αυταρέσκεια να πώ οτι τα Αγγλικά μου είναι καλά. Και πάντα μου άρεσαν και βιβλία μόνο Αγγλικά σχεδόν διαβάζω και Proficiency με Α είχα πάρει και για ένα χρόνο στη Γλασκόβη μέχρι και προφορά είχα αποκτήσει. Αλλά αυτό πριν 7 χρόνια. Πριν 8 μήνες (πέρασαν κιόλας 8  μήνες;) που ήρθα στην Αγγλία όλοι οι συνάδελφοι έλεγαν αφενός οτι τα μιλάω καλά, αφετέρου οτι για τους Άγγλους δεν έχει σημασία η προφορά και η τελειότητα στην σύνταξη ή στην γραμματική αλλά αν τελικά μπορείς να συνεννοηθείς. Και πιστέψτε με έχω άπειρα παραδείγματα από συναδέλφους με πολύ light αγγλικά που όμως έχουν καλές θέσεις αφού στην δουλειά τους είναι εξαιρετικοί και εν τέλει συνενοούμαστε. Οι Βρετανοί είναι πάρα πάρα πολύ ανεκτικός λαός και αυτό φαίνεται από την πρώτη στιγμή. Το επίπεδο λοιπόν της Αγγλικής γλώσσας που χρειάζεται για κάποιον που ενδιαφέρεται να έρθει για δουλειά στην Βρετανία δεν είναι ανάγκη να είναι ακαδημαϊκό όπως του κουμπάρου μου Θοδωρή (inside joke) αλλά πρέπει να είναι τέτοιο που να σου επιτρέπει να δώσεις μια συνέντευξη, να συννενοηθείς με τον manager σου και τους συναδέλφους σου, να μπορείς να καταλάβεις τί σου λένε σε μια τράπεζα (πχ) και γενικά να μπορείς να είσαι άτομο που θα μιλάει σε μια παρέα-συνάντηση-meeting και όχι απλώς να κάθεσαι και να γνέφεις. Δεν έχει σημασία το Lower ή το Proficiency αλλά εν τέλει πόσο καταλαβαίνεις και πόσο μπορείς να συννενοηθείς με σχετική ευχέρια. Και φυσικά δεν έχει σημασία η προφορά. Καλό να υπάρχει και θα αποκτηθεί εν καιρώ αλλά δεν είναι απαραίτητο.

Τονίζω την ευχέρια στο να μπορείς να μιλήσεις γιατί είναι κάτι που αντιμετωπίζω και εγώ προσωπικά. Καταλαβαίνα από τη  πρώτη στιγμή το 95% αυτών που ακούω. Αλλά ακόμα (σιγά-σιγά ανατρέπεται αυτό) χρειάζεται ένα σχετικό effort για να μεταφράσω την ‘Ελληνική’ σκέψη μου στα Αγγλικά οπότε καμιά φορά προτιμώ να σιωπώ παρά να μιλάω. Και αυτό έχεις ως αποτέλεσμα εγώ που γενικά είμαι εκφραστικός και φωνακλάς και γκρινιάρης (loud γενικώς) να με θεωρούν το ήσυχο παιδί που δεν μιλάει! Είναι μερικά πράγματα που κολλάνε ακόμα τον εγκέφαλο μου όπως διάφορα προθέματα ή αντωνυμίες (this or that??) και ομολογώ οτι ακόμα σκέφτομαι ‘Ελληνικά’  αλλά σιγά-σιγά αυτό αλλάζει και όλοι μου λένε οτι μιλάω fluently!Δεν τους πιστεύω. Ακόμα ξεφεύγουν μερικά Greeklish και ελπίζω να μην έχω πετάξει ασυναίσθητα κανένα “I’ve played them! – Τα έχω παίξει” ή κανένα “You take him and you incline – Τον παίρνεις και γέρνεις” (ΧΑΧΑΧΑ)...περισσότερα τέτοια εδώ.

Πώς να αποκτήσεις ένα πολύ καλό επίπεδο Αγγλικών; Θα περιγράψω απλώς τί έκανα εγώ όταν διάβαζα για το Proficiency και μετά όταν αγάπησα την γλώσσα:

• Ταινίες αγγλικές (κατά προτίμηση) ή αμερικάνικες με ή ακόμα καλύτερα χωρίς αγγλικούς υπότιτλους. Διασκεδαστικό και χρήσιμο.
• Βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, web site στα αγγλικά. Δεν ξέρετε μια λέξη τί σημαίνει; Αγοράστε ένα Αγγλικό λεξικό για να δείτε μια αγγλική περιγραφή της λέξης ή ψάξτε σε αγγλικό web dictionary. Είναι το Α και το Ω. Διαβάστε στα αγγλικά. Είναι και καλύτερο από την μετάφραση τις περισσότερες φορές.
• Συμμετέχετε στο LinkedIn ή σε blog ή στο tweeter στα Αγγλικά. Γράψτε σε ένα group, ανοίξτε λογαριασμό στα Αγγλικά. Apply your English.
• Το να μιλάς Αγγλικά στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολο το καταλαβαίνω αλλά μπορεί μέσω LinkedIn ή άλλων δικτύων να βρείς κάποια χρήσιμα connection και να τους απευθύνεις πρόσκληση για διάλογο μέσω Skype (πχ με κάποιον recruiter). Ακραίο; Όχι και τόσο όταν ψάχνεις για δουλειά και το έχεις πάρει στα σοβαρά. Το speaking part είναι το δυσκολότερο αλλά μάλλον και το πιό σημαντικό.