Ανανέωση

Δευτέρα βράδυ στο Kebab Land του Τούρκου μετανάστη που με χαρά κάθε φορά με χαιρετά τις σπάνιες είναι αλήθεια φορές που πηγαίνω, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά επειδή τα kebab μου πέφτουν βαριά στο στομάχι. Στο -πεντακάθαρο- μαγαζί του κατάσταση multicultural που λέει και ο Αζέρος πελάτης μαζί με τον Ιρανό φίλο του. ‘Γιουνάν ορ Σίπριοτ’ με ρωτάει ο Τούρκος. Greek απαντώ και αμέσως η απάντηση όλων είναι οτι ‘Greece is fucked up now’. Τί να τους πώ; Συναινώ κουνόντας το κεφάλι και περιμένοντας να τηγανιστεί η πατάτα για να φύγω. Πιο fucked-up δεν γίνεται μεγάλε.

199 οι προδότες και οι υπόλοιποι ψευτοήρωες της δεκάρας που είπαν οχι και διαγράφτηκαν αλλά δεν γλυτώνουν την τιμωρία του λαού γιατί τα κίνητρα τους ήταν λανθασμένα και εκ του πονηρού. Ο λαός απών, λαός-ζόμπι με τους κλασσικούς ίδιους στις πορείες, του κλασσικούς ίδιους προβοκάτορες κουκουλοφόρους και τους γνωστούς μπάτσους να βαράνε και να ψεκάζουν ότι βρεθεί στο διάβα τους. Έβλεπα τηλεόραση το ΣΚ και ήταν σαν να βλέπω επανάληψη τα ίδια πλάνα που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε: εντός και εκτός βουλής. Μνημόνιο 2 και σύντομα θα ξαναζήσουμε τα ίδια όμορφα πράγματα για το Μνημόνιο 3, το Μνημόνιο 4, κοκ. Μπορεί να νομίζετε οτι επειδή έφυγα δεν με νοιάζει αλλά με νοιάζει παραπάνω από πριν όταν ήμουν στην Ελλάδα. Λύσεις δεν προτείνω γιατί δεν τις ξέρω αλλά ξέρω οτι δεν μπορεί να υπάρχει μόνο μια, μόνο αυτή που μας πασάρουν….οι δανειστές μας (!).

Ανανέωση! Αυτή είναι η λέξη στο προσωπικό και επίκαιρο μου λεξικό. Ανανέωση του σπιτιού, του τρόπου ζωής, της διατροφής. Ανανέωση της καθημερινότητας με περισσότερες βόλτες όσο καλύτερος γίνεται ο καιρός. Ανανέωση ακόμα και του blog με προσθήκη νέων σελίδων για να βοήθησω -όσο μπορώ- όσους ψάχνονται για μετανάστευση στην Αγγλία. Το καθυστέρησα αλλά θα το κάνω γιατί καθημερινά λαμβάνω emails από ενδιαφερόμενους. Από νέους που ψάχνονται για ένα καλύτερο μέλλον. Από οικογένειες που αγχώνονται για τα παιδιά τους. Από απλούς ανθρώπους σαν και μένα και την γυναίκα μου που πέρισυ τέτοιο καιρό αναρωτιόμασταν τί θα μας ξημερώσει. Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι ένα άνεργο ζευγάρι στην Ελλάδα τον Φλεβάρη του 2012. Τα καλά νέα είναι οτι η αδερφή μου βρήκε δουλειά σαν αεροσυνοδός. Χαίρομαι όσο δεν φαντάζεσαι αδερφούλα! Το να βρεί ένας άνεργος δουλειά σε αυτό το κλίμα είναι θαύμα. Το ίδιο και ο κουμπάρος μου. Και αυτά είναι τέλεια νέα!

Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και εκτός από το μόνιμο ερωτά μου εδώ και χρόνια, τελευταία έχω συνειδητοποιήσει οτι έχω αποκτήσει εθισμό και με ένα άλλο πρόσωπο και κάθε μέρα που περνάει μου γίνεται όλο και πιο απαραίτητο ένα χαμόγελο του, μια αγκαλιά του και ειδικά τα βράδια που μας επισκέπτεται στο κρεβάτι κοιμόμαστε τόσο σφιχτά αγκαλίτσα που το πρωί ξυπνάω πιασμένος από τη μια πλευρά μου. Μπήκαμε στα 3. Μεγαλώσαμε! Και είναι συναισθήματα που όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζήσουν. Όσοι έχετε παιδιά με καταλαβαίνετε. Όσοι θα έχετε στο μέλλον, θα με καταλάβετε. Η Easyjet με καθυστέρηση 2 ημερών λόγω πτηνού στον κινητήρα μας έφερε τα ξαδερφάκια να γιορτάσουμε παρέα και έβλεπα στα μάτια του πόσο  χαρούμενος είναι. Ο μικρός μου οπαδός του Παναθηναικού και της Chelsea (πλέον).

Ανανέωση λοιπόν και ελπίζω σύντομα να καταφέρω να προσθέσω όλα όσα θέλω στο blog.

Την αγάπη μου στους φίλους μου στην Ελλάδα και σε όσους ακόμα με σκέφτονται… ή και όχι!