Assessment day
Το έζησα και αυτό. Ομολογώ δεν το περίμενα και δεν είχα ιδέα πως θα είναι αλλά μπορώ να πω οτι σαν εμπειρία ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Σε τί αναφέρομαι; Φανταστείτε το σαν μια ολόκληρη μέρα συνέντευξη. Αλλά οχι με το παραδοσιακό στυλ σε ένα τραπέζι εσυ απέναντι σε 2-3 ανθρώπους να σου κάνουν ερωτήσεις. Ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα.
Στο πλαίσιο της αναζήτησης της επόμενης εργασιακής μου στέγης (!), με κάλεσαν από μια εταιρία στην οποία έκανα απευθείας apply μέσω του Guardian Jobs, για μια assesment day. Φυσικά δεν ειχα ιδέα σε τί αναφέρονταν αλλά το Google να ναι καλά το έψαξα και διαπίστωσα οτι είναι μια μέρα στην οποία καλούνε εσένα και τους άλλους υποψήφιους για τη θέση και όλους μαζί σας αξιολογούν μέσα από διάφορα τεστάκια, ερωτήσεις, εργασίες, παρουσιάσεις κτλ. Προετοιμάστηκα λοιπόν ψυχολογικά, διάβασα για την εταιρία, πρόβαρα τί θα πω (μου είπαν οτι θα έχω 3 λεπτά να ΄πουλήσω’ τον εαυτό μου για την θέση) και όταν έφτασε η μέρα του assessment πήγα και δεν περίμενα να αντικρύσω αυτό που είδα. Ή μάλλον έπρεπε να το περιμένω αλλά όπως και να έχει μου φάνηκε περίεργο και στην αρχή μου κόπηκαν τα πόδια.
Μπαίνω άνετος μέσα στην εταιρία, χαιρετάω στην υποδοχή και λέω ήρθα για τα interviews. Καθήστε μου λέει στο σαλονάκι, εκεί είναι και οι υπόλοιποι υποψήφιοι! 4 γυναίκες και άλλος ένας άντρας όλοι μεγαλύτεροι μου, όλοι (στο μυαλό μου τότε) πιό έμπειροι, καλύτερα προετοιμασμένοι, τί δουλειά έχω εγώ ανάμεσα τους φάση. Άγχος! Μας πήγανε σε μια μεγάλη αίθουσα οπου καθήσαμε μαζί με άλλα 4 άτομα από την εταιρία τα οποία κρατούσαν σημειώσεις ακόμα για για το αν ξύσαμε την μύτη μας ή όχι (φαντάζομαι). Αφού μας εξήγησαν τη διαδικασία και μας ενημέρωσαν για το τί περιελάμβανε η μέρα (από τις 9.30 μέχρι τις 2.30!) αρχίσαμε τα introductions. Εγώ σαν τελευταίος άκουσα όλους τους υπόλοιπους και απορώ όταν ήρθε η σειρά μου πως δεν τους είπα “Sorry guys I saw light and I came in. Bye bye”. Αλλά δεν είπα έτσι. Στο μυαλό μου είχα το τέλειο λογύδριο για να παρουσιάσω τον εαυτό μου. Όπως πάντα όμως συμβαίνει σε αυτές τις καταστάσεις, άλλα έχεις στο μυαλό σου και από το άγχος άλλα λέει το στόμα σου. Κουτσά στραβά παρουσίασα τον ευαυτό μου και προσπάθησα να τους πείσω οτι εγώ είμαι ο καλύτερος για αυτή τη θέση.
Επόμενη φάση του assessment ήταν ένας διάλογος μεταξύ των υποψηφίων σχετικά με ένα θέμα και οι άλλοι θα μας παρατηρούσαν πως συζητούσαμε και τί λέγαμε (!!!). Φαντάζεσαι πόσο υπερβολικά αμήχανα και περίεργα νιώθαμε όλοι; Στη συνέχεια ακολούθησε ένα role playing. Μας έδωσαν ένα σενάριο και έπρεπε σε 45 λεπτά να προετοιμάσουμε μια 3-λεπτη παρουσίαση με 4 συγκεκριμένα slides που θα απαντούσαν σε συγκεκριμένα ζητούμενα του project. Μετά έπρεπε να απαντήσουμε σε 20 ερωτήσεις σχετικές με θεωρία project management. Ακολούθησαν 30 λεπτά ψυχομετρικά τεστ, γεύμα και γνωριμία με τους μελλοντικούς συνεργάτες της εταιρία και στο τέλος 40 λεπτά όπου έπρεπε γραπτώς (!!!) να απαντήσουμε σε 2 σενάρια εργασίας.
Η μέρα ήταν εξαντλητική αλλά πέρασε παραδόξως ευχάριστα. Ομολογώ οτι όσο με αγχώνουν, τόσο μου αρέσουν οι νέες εμπειρίες και αυτό ήταν κάτι απροσδόκητο και πολύ ενδιαφέρον αν και ομολογώ λιγάκι υπερβολικό. Εν τέλει δεν είναι και κάτι το τρομερό και το μυστικό είναι να καταπολεμήσεις το άγχος. Είναι ο χειρότερος σύμβουλος και αν γίνει αυτή η υπέρβαση τότε έχει καλυφθεί ο μισός δρόμος. Προφανώς για να σε καλέσουν σε κάτι τέτοιο δεν το κάνουν για πλάκα ούτε γιατί σε λυπούνται. Κάτι είδαν σε σένα και τους άρεσες. Έτσι θέλω να πιστεύω!!!
Προς το παρόν ακόμα ψάχνω αλλά όπως λέει και η Χριστίνα, μόλις βρω έχω να γράψω…βιβλίο για τις εμπειρίες μου αυτή τη περίοδο. Stay tuned…
7 Comments
Να δεις που μια μέρα θα χτυπήσει το τηλέφωνό σου και θα σου πει μια φωνή από την άλλη άκρη.We saw your CV online and we would like to call you for an interview. Και το πιο πιθανό είναι να σου κάνουν offer.
Μην το βαζεις κατω .Πιστεψε στον εαυτόν σου και ολα θα γινουν.
Αδερφέ, που πας και μπλέκεις. Είναι κρίμα να βάζεις τον εαυτό σου σε τέτοιες ταλαιπωρίες και ακόμα πιο κρίμα να υπόκεισαι σε τέτοια μαρτύρια. Δεν ξέρω τι θέση εργασίας είναι και τι λεφτά, προφανώς θα είναι καλά τα λεφτά και η θέση, όμως διαβάζοντας την προηγούμενη εμπειρία σου με τις 7 συνεντεύξεις, θα με συγχωρήσεις που θα σου πω ότι τα θες και τα παθαίνεις. Αφού βλέπεις ότι η κατάσταση είναι εκτός πραγματικότητας, πάσο και πήγαινε παρακάτω. Έγραφες σε προηγούμενο κείμενο ότι η ψυχολογία είναι το παν και ότι κόντεψες να τρελαθείς στους άλλους, τώρα πάλι τα ίδια θα τραβήξεις? Αυτά που ζητάνε οι άνθρωποι είναι καραγκιοζιλίκια δεν είναι ούτε λογικά πράγματα, ούτε και από μια ηλικία και μετά είναι αποδεκτά. Αν δεν μπορούν να καταλάβουν τι άτομο θέλουν οι ίδιοι, και επιστρατεύουν όλες αυτές τις πολύπλοκες τεχνικές τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Σε κάθε περίπτωση όμως, σου εύχομαι το καλύτερο στις αναζητήσεις σου
Καταλαβαίνω πως τα λες και τα γράφεις αλλά οταν ψάχνεις εργασία δεν μπορείς να απορρίψεις τίποτα. Τρώς σκατά και προχωράς. Και οτι βγει. Το θέμα είναι -όπως έγραψα- οτι ήταν μια εμπειρία και ομολογώ απροσδόκητα ευχάριστη. Σε ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Τέτοιες πρακτικές δεν είναι προχωρημένες. Απλά φανερώνουν σύγχυση από τη μεριά του εργοδότη και σίγουρα ένα προβληματικό τμήμα εργατικού δυναμικού.
Από την άλλη, όταν ψάχνεις δουλειά, αναγκάζεσαι να ρίχνεις και λίγο νερό στο κρασί σου.Ενίοτε και πολύ νερό!
Τί να πω.. καλό κουράγιο..καλή δύναμη και μην το βάζεις κάτω.. και φυσικά το καλοκαιράκι είναι κοντά. Μην το θυσιάσεις.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία !!! Θα περάσω παρόμοια συνέντευξη την Δευτέρα…από της 8,30 που πρέπει να είμαι εκεί (συν 1,5 ώρα διαδρομή από εδώ που μένω μέχρι το Μπέρμιγχαμ) μέχρι τις 5,30 και ίσως λίγο παραπάνω (μου είπαν) ….πέρασα την πρώτη συνέντευξη και πάω για την 2 …από πόσα κύματα πρέπει να περάσω άραγε για να πάρω αυτή τη δουλειά που απλά είναι προωθήσεις? λολ μου αρέσει που εδώ τα λένε events τρομάρα τους !!!!