@ the zoo

Πηγαίνοντας τον μικρό στο nursery κάθε μέρα πλέον έχουμε το τροπάριο σε όλη τη διαδρομή ‘Μπαμπάς work’-‘Μπαμπάς work’ και μόλις με αφήνουν στη δουλειά μετατρέπεται σε ένα συνεχές ‘Home’-‘Home’-‘Home’ σαν να παρακαλάει ο μικρός τη μαμά του να μην το πάει στο c-kool όπως το αποκαλεί το nursery ο Στεφανούλης, λες και τον βασανίζουν εκεί. Φυσικά υπάρχει το απαραίτητο κλάμα όταν συνειδητοποιεί οτι πλησιάζουν στο δρόμο που βρίσκεται το c-kool, κλάμα και όταν τον αφήνει η μαμά του με τις δασκάλες, το οποίο όμως σταματά στα επόμενα 1-2 λεπτά και τις επόμενες 3 ώρες ο μικρός περνά ζωή χαρισάμενη και πάντα το μεσημέρι είναι γεμάτος μπογιές, με ένα τεράστιο χαμόγελο και οι δασκάλες μας λένε οτι φυσικά μάθαινε στα άλλα παιδάκια την αλφαβήτα και έδωσε show χορού πάλι.

Σήμερα είχαμε ένα άλλο τροπάριο μέσα στο αυτοκίνητο, κολλημένοι στη κίνηση της παγωμένης αυτής Δευτέρας (χιονοθύελλα!!!): ‘zoo’-‘zoo’ και όταν του απαντούσαμε ‘school’ αυτός με ένα δυνατό ‘no’ μας έβαζε στην θέση μας! Ο λόγος; Μα φυσικά ο zoo και συγκεκριμένα το Chessington που πήγαμε το Σάββατο το πρωι σαν κανονικοί Εγγλέζοι, αδιαφορώντας για το ψιλόβροχο και την καταχνιά, παρέα με τον παππού και την γιαγιά να ψάχνουμε για το ‘lion’, τη ‘zebra’ και να αναζητούμε απεγνωσμένα τον ‘elephant’ χωρίς αποτέλεσμα όμως γιατί ελέφαντες δεν έχει το πάρκο. Έχει όμως απ’όλα τα άλλα και ο μικρός που ούτως ή άλλως περνάει τη φάση ¨λατρεύω τα ζώα¨ οπότε το zoo το λάτρεψε! Από τα monkeys μέχρι τα zebras και τις αντιλόπες που τις πέρασε για κατσίκες και τη μικρη fox που κοιμόταν μέχρι την tiger και τα δυο ταλαιπωρημένα lions (με τέτοιο καιρό πώς να μην είναι;) ο Στεφανούλης λάτρεψε κάθε στιγμή και φαινόταν διάχυτος ο ενθουσιασμός του αλλά κρίμα που δεν είχε elephants και ελπίζω να μην έφυγε με παράπονο από τον zoo.

Επόμενη στάση London zoo με το που ανοίξει ο καιρός (και σταματήσουν οι βροχές, η παγωνιά, οι χιονοθύελλες κτλ) και ελπίζω να μην κοιμάται συνέχεια ο μικρός όπως στο Berlin zoo που έχασε τους πολυπόθητους ‘elephants’. Εγώ πάντως θυμάμαι ακόμα τον πάλαι ποτέ μίνι ζωολογικό της Κομοτηνής με τις κατσίκες, τα παγώνια και τα ελάφια και πόσο μου άρεσε σαν πιτσιρίκι. Τί θυμήθηκα τώρα…