Merito
Έψαχνα εδώ και μια βδομάδα να βρώ Merito. Το γνωστό, το δημοφιλές προϊόν με την κυρία από τα 80s στο εξώφυλλο που σιδερώνει χαμογελαστή τα βρακιά του άντρα της. Έχω ένα σωρό πουκάμισα να σιδερώσω η νοικοκυρά, για την δουλειά και δεν μπορώ! Έχω σοβαρό πρόβλημα! Σιδερώνεις το ένα μανίκι, τσαλακώνεται το άλλο, σιδερώνεις τον γιακά, τσαλακώνεται όλο το υπόλοιπο! Οπότε το έψαχνα αγωνιωδώς. Εδώ δεν το λένε Merito βέβαια και δεν υπάρχει η κυριούλα αυτή αλλά το λένε Dylon και είναι δυσεύρετο με αποτέλεσμα φυσικά να βρίσκω δικαιολογίες, να μην σιδερώνω τα πουκάμισα και να πηγαίνω στην δουλειά συνέχεια με τα ίδια ρούχα. Καλά δεν είναι και τόσο δραματικά τα πράγματα αλλά μου αρέσει να κάνω εντύπωση με τα λόγια μου. Πάντως απίστευτο respect στις νοικοκυρές όλου το κόσμου που κατέχουν το σιδέρωμα. Είναι μακράν η δυσκολότερη οικιακή εργασία και η πιό επίπονη και πιο βαρετή. Μου φαίνεται κάτι το αδύνατο να καταφέρω και πραγματικά στιγμές σαν και αυτή του σιδερώματος μου λείπει η μαμά μου (ή μια Stirella).
Νιώθω λιγότερο άρρωστος αν και κουρασμένος. Αλλά είμαι και χαρούμενος γιατί επιτέλους έχω τηλέφωνο και Internet. Και αύριο θα έχω καναπέ και ΟΛΑ τα πράγματα από Ελλάδα. Χαμός! Φουλ εβδομάδα και στην δουλειά με σοβαρά προβλήματα και πολύ πίεση και άγχος. Αλλά είχε πλάκα σήμερα μετά τα όσα ακούγονται για το χάλι και της Ιταλίας να ακούω τον κατά τα άλλα συμπαθέστατο Ιταλό συνάδελφο από το Finance φανερά εξοργισμένο να ωρύεται στα Ιταλικά στο τηλέφωνο για τα χάλια της χώρας του και τον Μπερλουσκόνι. Σχεδόν πανηγύρισα στην δουλειά και φώναξα: “Your turn now!”. Καλά βέβαια τα δικά μας τα χάλια είναι πραγματικά αξεπέραστα και πρέπει να έχουμε τους πιό γελοίους πολιτικούς παγκοσμίως. Αλλά στις εκλογές πάλι τα ποσοστά τους θα τα πάρουν. Ο Έλληνας ΔΕΝ αλλάζει. Τέλος.
Με την αδερφή μου έχουμε πολύ δουλειά. Τα πράγματα, βάψιμο, καθάρισμα, αγορές νέων επίπλων. Και φυσικά σιδέρωμα!
No Comment