Permanent
Ή αλλιώς μόνιμος. Χτες παρέλαβα από την εταιρία το συμβόλαιο μου. Μετά την αναμενόμενη probation period που εδώ στην Αγγλία είναι standard practise σε όλες τις εταιρίες (3 με 6 μήνες συνήθως), μετά από ομολογουμένως πολύ άγχος αφού σε αυτή τη προσδοκία της μόνιμης θέσης έχτισα την ζωή της οικογένειας μου εδώ στην Αγγλία, μετά από την μετακόμιση της οικογένειας μου, σειρά είχε και το συμβόλαιο μου. Από 1/1/12 θα είμαι μόνιμο μέλος της εταιρίας μου. Μια εταιρία που με βρήκανε αυτοί, μια εταιρία που δεν είχα ιδέα που έρχομαι, μια εταιρία που με αγκάλιασαν από την πρώτη μέρα και που εκτίμησαν ποιός είμαι, τις γνώσεις μου, τις ικανότητες μου, την εμπειρία και τον χαρακτήρα μου. Χωρίς μικρότητες, με επαγγελματισμό και διαδικασίες, μου έδωσαν και τους έδωσα. Και δεν έκανα τίποτα παραπάνω από όλα αυτά που έκανα και στην Ελλάδα. Απλώς εδώ δεν είναι Ελλάδα. Καλώς ή κακώς εδώ δεν είναι Ελλάδα. Εδώ μου έδωσαν περισσότερα λεφτά από αυτά που ζήτησα. Στην Ελλάδα με πέταξαν στα σκουπίδια εν μία νυκτί. Λόγω κρίσης.
Οι μέρες με την οικογένεια περνάνε όπως αναμενόταν. Ή μάλλον καλύτερα. Ο μικρός όχι μόνο δεν με ξέχασε αλλά μόνο μαζί μου θέλει να παίζει, επιτέλους τρώω σπιτικό φαγητό και όπως και να έχει το σπίτι πλέον είναι πιο ζεστό. Αν και πολύ πιό ατακάταστατο λόγω Στέφανου! Κάθε βράδυ βλέπουμε Barney όλοι μαζί παρέα μέχρι να κοιμηθεί ο μικρός και μετά πτώματα πέφτουμε για ύπνο και εμείς από τις 11! Το κρύο είναι κάθε μέρα και πιό τσουχτερό, περιμένουμε το χιόνι σιγά-σιγά και δυστυχώς η κίνηση στους στενούς δρόμους του Surrey καλά κρατεί.
Πήγε 11. Γράφω με background τον Barney. Ξύπνησα από τις 4 για να πάω την μάνα μου στο Gatwick. Κλείνω.
Wish us luck.
No Comment