Τελικά πιάνουν τα χέρια μου! (;)
Σήμερα η μέρα ήταν πολύ καλή. Περίμενα το πρωί να έρθει το κρεβάτι καθώς από τα Littlewoods δεν είναι ζώα σαν το Argos και με πήραν 3 μέρες τηλέφωνο να με ενημερώσουν οτι την Παρασκευή θα έρθει το κρεββάτι με το στρώμα και αφού τους παρακάλεσα να το φέρουν όσο πιο πρωϊ γίνεται μου απάντησαν ευγενικά οτι θα κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. Και ώ ναι σήμερα στις 8.30 το πρωί ήρθε μια μεγάλη νταλίκα(!) στην αυλή του σπιτιού όπου δυο ευγενέστατοι τύποι μου κουβάλησαν όλα τα κομμάτια του κρεββατιού στο πρώτο όροφο όπου μένω. Τέλεια!
Όλη μέρα στην δουλειά σκεφτόμουν πότε θα γυρίσω πίσω και να αρχίσω να συναρμολογώ. Δυστυχώς εδώ δεν είναι όπως στην Ελλάδα όπου σου φέρνουν τα έπιπλα έτοιμα, αλλά εδώ είναι το σύστημ DIY (Do It Yourself). Σαν το ΙΚΕΑ δηλαδή ανεξαρτήτως ποιότητας όμως. Γύρισα ανυπόμονος από τη δουλειά λοιπόν για να κάνω το κρεββάτι για ψυχολογικούς κυρίως λόγους αφού θα ήταν το πρώτο σημάδι οτι σιγά-σιγά χτίζω το καινούργιο μου σπιτικό και θα κοιμάμαι επιτέλους σαν άνθρωπος και όχι στα πατώματα. Ο δρόμος της επιστροφής βέβαια σημαδεύτηκε από την υπερβολική τυπικότητα των Άγγλων αφού στο δρόμο μέσα από το Addlestone περνά η γραμμή του τρένου και περιμέναμε 2 χλμ ουρά αυτοκίνητα για να περάσει το τρένο επί 2ο λεπτά! Anyhow γύρισα σπίτι και αντιμετώπισα την πραγματικότητα: Οτι εν μία νυκτί έπρεπε να αποκτήσω skills που δεν είχα ποτέ μου. Είμαι ο απόλυτος άχρηστος σε ότι έχει να κάνει με μαστορέματα, τα χέρια που είναι τελείως σάπια και ευτυχώς που δεν έγινα χειρουργός γιατί θα είχαμε εκατόμβες αθώων θυμάτων. Είμαι ο τύπος που μια φορά βγήκε η πρίζα από τον τοίχο και πήγα να την ξαναχώσω μέσα με σφυρί.
Και όμως! Ήρθα αντιμέτωπος με 5 κούτες, 200 βίδες και ένα στρώμα και τα κατάφερα. Με μεθοδικότητα και μαστοριά που θα ζήλευε και ο Μπόμπ ο μάστορας μέσα σε 3 ώρες κατάφερα να στήσω ένα υπέροχο κρεββάτι όπου αράζω τώρα και γράφω αυτές τις γραμμές. Από τις φωτογραφίες παρακάτω μπορείτε να δείτε το πριν και το μετά της κατασκευή καθώς και το σκουπιδαριό που έκανα μια ώρα να μαζέψω! Το θέμα είναι οτι τα κατάφερα και επιτέλους η αρχή της επίπλωσης του νέου μου σπιτιού άρχισε. Επόμενο βήμα καναπές και τραπεζαρία. Ή μάλλον αύριο θα πάω ΙΚΕΑ στο Wembley να αγοράσω καμιά καρέκλα.
2 Comments
Μπράβο ρε κουμπάρε…άξιος…τελικά είσαι και ο πρώτος μάστορας!Από αδέξιος σκέτος δεξιοτέχνης!(ευτυχώς που υπάρχουν ντοκουμέντα). Φτου σου…Άντε με γεια και καλές ξάπλες!
Ευχαριστώ ρε κουμπάρα!Είδες τί μάστορας έγινα;