Επανάσταση

25η Μαρτίου χτες και στην Ελλάδα 7000 αστυνομικοί προστατεύανε την κατοχική κυβέρνηση από την αντίδραση του κόσμου. Αυτό που έγινε χτες στην Ελλάδα δεν είχε γίνει ούτε επί χούντας. Τραγικές εικόνες, χάνεται (αν υπήρχε) το νόημα του εορτασμού αυτής της επετείου. Και δεν έχει νόημα γιατί εκείνη η επανάσταση πέτυχε τον στόχο της αλλά απέτυχε να απελευθερώσει πραγματικά τον Ελληνικό λαό. Όποιος έχει διαβάσει ένα βιβλίο ιστορίας της Ελλάδας παραπάνω από την μασημένη προπαγάνδα που μας δίδασκαν στο σχολείο θα διαπιστώσει οτι από τι 1830 που γίναμε ανεξάρτητο κράτος μέχρι σήμερα η ιστορία μας είναι γεμάτη από έριδες, εμφυλίους, προδότες, πολέμους, συμφέροντα, λαμόγια και άλλα πολλά τέτοια καλά. Ναι, ναι είχαμε και ένδοξες στιγμές δεν αντιλέγω, είχαμε σημαντικά γεγονότα και στιγμές υπερηφάνειας αλλά ας αντικρύσουμε επιτέλους την πραγματικότητα, αυτήν που εθελοτυφλούμε γιατί δεν θέλουμε να βλέπουμε τα αρνητικά μας. Μας πώς αλλιώς θα μάθουμε σαν έθνος; Γιατί προφανώς μέχρι τώρα δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και πάλι και ξανά και εσαεί θα κάνουμε τα ίδια απίστευτα λάθη και ΠΑΝΤΑ θα φταίνε οι άλλοι και όχι εμείς.

Εκλογές έρχονται και πάλι θα τρέχουν με τα σημαιάκια στις συγκεντρώσεις τα πρόβατα να παραληρούν μπροστά στο νέο μεσσία. Τρέχανε όλοι να δώσουν 2€ να ψηφίσουν πρόεδρο στο ΠΑΣΟΚ, ο ένας κατηγορεί τον άλλο, ανταγωνισμός για το ποιός θα κλέψει καλύτερα το δημόσιο και μάγκας όποιος δεν τον πιάνουν. Κλάμα για την ανεργία και κάθε μέρα οι καφετέριες γεμάτες με νέους να ανακατέβουν τον φραπέ και τα βράδια πάνω στα τραπέζια για ‘ατέλειωτο χορό’ όπως λέει το Star channel. Καταδικάζει ο κάθε κακομοίρης τα επεισόδια στα γήπεδα και την ίδια στιγμή παίρνει το παιδάκι του στην θύρα Χ του Υ γηπέδου και ρίχνει τα γαμωσταυρίδια του αιώνα, πετάει καθίσματα και βρίζει την μισή χώρα επειδή δεν υποστηρίζει την ομάδα του. Βρίζει το κράτος γιατί δεν έχει νόμους αλλά αν δεν συμφωνεί με  ένα νόμο τότε απλά δεν τον εφαρμόζει και φυσικά η ατιμωρησία έχει διττή έννοια: όποτε μας συμφέρει (πχ. τσιγάρο σε κλειστούς χώρους) τότε όλα καλά και όταν δεν μας συμφέρει (πχ κλήση για παράνομο πάρκινγκ) τότε το κράτος κάνει λάθος και είναι υπερβολικό κτλ.

Anyway, αυτή είναι απλώς η προσωπική μου άποψη και μάλλον για τους περισσότερους έχει τόση αξία όσο και μια σκατούλα αλλά δικό μου είναι το blog, ότι γουστάρω γράφω. Όλοι λένε στην Ελλάδα για επανάσταση απέναντι στην τρόικα, απέναντι στο ένα και στο άλλο αλλά στα λόγια είμαστε βασιλιάδες. Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν, τη ζωή που μας αξίζει. Ο καθένας μας κάνει τις επιλογές του και είναι υπεύθυνος για αυτές. Τέλος.

Εγώ πάντως το ΣΚ αυτό πέρασα καταπληκτικά με βόλτα στο Weybridge park το Σάββατο, όπου ο Στέφανος καταευχαριστήθηκε την τσουλήθρα και δεν έλεγε να την βαρεθεί. Είχε και έναν ήλιο, μαγικό. Την Κυριακή είπαμε να πάμε Bayswater, στην Ελληνική (Κυπριακή) συνοικία ακριβώς βόρεια των Kensington Gardens, μπας και βρούμε κάνα ελληνικό μαγαζάκι για τον πατροπαράδοτο μπακαλιάρο σκορδαλιά! Παρκάρισμα στο Hornton πριν από την περιοχή που πρέπει να πληρώσεις διόδια και που βολεύει για Hyde Park. Και είναι μόνο £6 για όσο κάτσεις την Κυριακή! Στο Bayswater ψάχναμε ένα ελληνικό καφενείο που ξέραμε οτι υπάρχει, εννοείται με τον Στέφανο να κοιμάται στο καρότσι όλη την ώρα, και τελικά πετύχαμε την εκκλησία της Αγίας Σοφίας όπου γινόταν χαμός λόγω της ημέρας από Έλληνες και ΕλληνοΚύπριους! Anyway, δίπλα ήταν το cafe Βυζάντιο, μια τρύπα σαν μπουγατσατζίδικο που είχε ντουμάνι από καπνό τσιγάρου, γιατί οι Έλληνες είπαμε είμαστε μάγκες και κάνουμε ότι γουστάρουμε! Δίπλα στο Βυζάντιο όμως είχε ένα διαμάντι: την ταβέρνα Santorini που πραγματικά αξίζει το κόπο. Μικρό μενού, ζεστό μαγαζάκι, φιλικό service και έφαγα ψάρια που δεν έχω φάει στην καλύτερη ψαροταβέρνα της Ελλάδας. Και οι τιμές νορμαλ. Τσιπούρα (γίγας), καλαμάρι (τεράστια μερίδα) και giant γαρίδες με πατάτες, με σαλάτα (greek) και tsatsiki και 2 ποτά μόνο £74. Πολλά σας φαίνονται; Φάτε εσείς με λιγότερα στο κέντρο του Λονδίνου. Ο Στέφανος πάντως το καταευχαριστήθηκε, σχεδόν μια τσιπούρα έφαγε.

Μετά το φαγητό, βόλτα με τέλειο καιρό στους κήπους με τους Άγγλους να έχουν κάνει ένα απίστευτο σκηνικό με τα πικνικ τους και ήταν πανέμορφα! Απορώ γιατί στην Ελλάδα, δεν θα πώ μόνο Θεσσαλονίκη, δεν μπορούμε να κάνουμε ένα παρκάκι της προκοπής. Λίγα μέτρα ελεύθερα να βρούμε τσιμέντο θα το γεμίσουμε. Όπως είπε και η γυναίκα μου, μαγεμένη από το πάρκο: “Άντε και την Παρασκευή, αντίστοιχη βόλτα….στον πεζόδρομο Καλαμαριάς”. Όχι οτι δεν γουστάρουμε πεζόδρομο Καλαμαριάς, αλλά θα μπορούσε η Καλαμαριά και η κάθε Καλαμαριά της Ελλάδας να έχει τα πιο όμορφα πάρκα και να προσφέρει στους κατοίκους της λίγο καλύτερο επίπεδο ζωής. Αρκετά με την θεωρία όμως.

Παρασκευή back to Greece για 11 μέρες και πραγματικά ανυπομονώ. Ουρές στο ΟΑΕΔ να πάρω βεβαίωση αποδοχών, στις τράπεζες για άλλες εκρεμμότητες, μάζεμα αποδείξεων για φορολογική δήλωση του 2011, μαγεία. Όχι πλάκα κάνω. Θα περάσουμε τέλεια το ξέρω και μου λείψανε πολλά πράγματα. Ελπίζω να τα προλάβω όλα. Πάντως μυαλό για δουλειά αυτή τη βδομάδα σίγουρα δεν έχω. Υπομονή!!!