Καλοκαιράκι

Δεν ήθελα να γράψω άλλο για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Άλλωστε στο twitter μου εκφράζω τους έντονους προβληματισμούς μου αυτή τη περίοδο. Έρχεται καλοκαίρι ρε γαμώτο και πρέπει να αλλάξει η ψυχολογία μου. Εδώ στο Surrey δεν πρόκειται να ζήσω καλοκαίρι αφού μέσα Μάη έχει κωλόκαιρο με κρύο και βροχές και πραγματικά περιμένω πως και πώς να γυρίσω Ελλάδα τον Ιούλη. Είναι μακριά ακόμα το ξέρω. Όπως επίσης ξέρω οτι μόνο οταν χάσεις κάτι το εκτιμάς. Μην τα ξαναλέμε, δεν μετανιώνω για τίποτα. Αλλά μερικά πράγματα μου λείπουν. Πάντα θα μου λείπουν…

Καλοκαιράκι έρχεται λοιπόν και το μόνο που το θυμίζει εδώ πάνω προς το παρόν είναι οι σποραδικές ημέρες καλοκαιρίες όπου έχει γύρω στους 15-16 βαθμούς Κελσίου και πηγαίνουμε να απολαύσουμε ένα από τα άπειρα πάρκα της περιοχής ή στα μεγάλα κέφια στο Λονδίνο (Kensington gardens κυρίως). Ελπίζω να σταματήσει κάποτε να βρέχει και να έχει κρύο γιατί καταντάει κουραστικό αλλά όπως συχνά μου απαντάνε οι Άγγλοι όταν γκρινιάζω: “Welcome to England“. Ο Στεφανούλης και η μαμά του θα είναι οι τυχεροί που σε τρεις εβδομάδες θα επιστρέψουν Ελλάδα αλλά εγώ θα πρέπει να περιμένω λίγο ακόμα δυστυχώς 🙁 .

Έχω τόσες υπέροχες αναμνήσεις από καλοκαιρινές εκδρομές στην Ελλάδα και τόσα όνειρα για το μέλλον για οικογενειακές εξορμήσεις στην πατρίδα, αφού θέλω ο Στεφανάκος να γνωρίσει την χώρα του…και όχι μόνο. Το αγαπημένο μου μέρος μάλλον είναι το Ιόνιο: Κέρκυρα, Ιθάκη, Ζάκυνθος. Το έχω δηλώσει. Θέλω να γεράσουμε και να μένουμε σε ένα σπιτάκι στην Κέρκυρα, με τον κηπάκο μας, τα δέντρα μας, ένα μπαλκόνι με θέα την θάλασσα όπου το απόγευμα θα καθόμαστε για το καφεδάκι μας με την σκιά ενός πεύκου να μας δροσίζει. Δεν νομίζω οτι ζητάω πολλά έτσι; Την Ιθάκη την λατρεύω αφού έχω περάσει άπειρα καλοκαίρια εκεί. Μικρός ήσυχος τόπος που αγαπάνε οι celebrities. Μην φανταστείτε φοβερές παραλίες αλλά υπέροχοι άνθρωποι και κυρίως αυτό που λατρεύω εγώ σε ένα μέρος: χαρακτήρας!

Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει και όντως ο τόπος αυτός έχει μερικά φανταστικά μέρη. Κλασσικά Χανιώτη κάθε χρόνο στο εξοχικό του πεθερού που ενώ παλιά ήταν φανταστικά τώρα έχει γίνει τόσο δημοφιλές θέρετρο που πλακώνει η μισή Ρωσία και η μισή Σερβια και μπαίνεις στη θάλασσα και βγαίνεις λαδωμένος από το πολύ αντηλιακό. Όμορφο μέρος αλλά πολύ φασαρία. Respect στο beach bar Μπάχαλο και στην ταβέρνα Τσαπαρί στο Πευκοχώρι. Το δεύτερο πόδι σαφώς  πιο ήσυχο και με ομορφότερες παραλίες. Πέρισυ με ολόκληρη την οικογένεια απολαύσαμε την μαγική παραλία του Assa Maris στα Πυργαδίκια. Το ξενοδοχείο καλό αλλά not value for money αλλά η παραλία ονειρική και σχεδόν private. Γαιδουρονήσι δίπλα στην Αμμουλιανή για πιό παρείστικες-καμπιγκ καταστάσεις όσο και αν σιχαίνομαι το κάμπιγκ. Ακόμα θυμάμαι τις δυο μοναδικές φορές στο φοιτητικό κάμπινγκ στο Ποσείδι όπου έκατσα μόλις ένα βράδυ. Άντεξα μάλλον είναι η καλύτερη λέξη. Μπορεί να είμαι υπερβολικά καλομαθημένος αλλά δεν νομίζω οτι είναι υπερβολή να νευριάζεις όταν δεν κοιμάσαι ούτε ένα δευτερόλεπτο όλο το βράδυ επειδή όλες οι σκηνές δίπλα σου τραγουδάνε, φωνάζουν, μιλάνε ενώ ο φίλος σου στη σκηνή έρχεται τύφλα και ξερνάει όπου βρει! Υπέροχες καταστάσεις αλλά μακριά από μένα!

Το Αιγαίο δεν το έχω χαρεί όσο θα ήθελα. Ούτε την Κρήτη. Μόνο στα Χανιά πέρισυ για δουλειά. Μαγευτικό μέρος. Υπέροχο φαγητό και άνθρωποι κάτι παραπάνω από φιλικοί (Βασίλη σου χρωστάω φιλοξενία φίλε). Από Αιγαίο μπορώ να πώ οτι η Πάρος ήταν υπέροχη και σαν πιτσιρικάς με παρέα έχω μόνο ευχάριστες αναμνήσεις οταν είχαμε πάει με την Δήμο Κομοτηνής. Ακόμα θυμάμαι τί πέραση είχα στην Μύκονο. Από το λάθος φύλο. Σκιάθο επίσης θυμάμαι με καλή παρέα στις υπέροχες παραλίες της. Κουκουναριές forever. Πολύ φασαρία όμως. Είμαι για πιό χαλαρές καταστάσεις εγώ. Και τί πιο χαλαρό από πραγματικά το ομορφότερο νησί στο κόσμο, την Σαντορίνη. Και μην ακούσω βλακείες οτι είναι μόνο για ρομαντικούς. Έχει τέλειο χαρακτήρα, τέλεια τοπία και ρομαντικά εννοείται, παραλίες διαμάντια και μια θέα…..Απλά μαγικό νησί. Μικρός θυμάμαι να γυρίζω με τους γονείς και να βαριέμαι οικτρά, όλη την Μυτιλήνη (sorry κουμπάρα). Ωραίο νησί αλλά το πρόβλημα είναι οτι δεν καταλαβαίνεις οτι είναι νησί. Και μειον για μένα οι παγωμένες παραλίες. Στα συν οι παπαρίνες (το λέω καλά;;) σαρδέλες στην Καλλονή.

Απωθημένα πολλά μέρη: Κρήτη, Μήλος, Ρόδος (εντάξει πήγαμε 5ήμερη αλλά δεν θυμάμαι τίποτα), Κώς, Παξοί, Πελοπόννησος. Σκοπεύω να τα γυρίσω όλα με την οικογένεια μου. Και όλο το κόσμο αν γίνεται. Αυτό το καλοκαίρι μας βλέπω βέβαια οικονομικά στο εξοχικό στην Χαλκιδική. Χαλαρά. Τον Οκτώβρη έχει Βερολίνο. Όσο μεγαλώνει και ο μικρός θα είναι ακόμα καλύτερα να πηγαίνουμε εκδρομές. Ελλάδα, Αγγλία, Ευρώπη. Αλλά ξαναλέω. Σαν την Ελλάδα δεν έχει. Ευλογημένος τόπος με καταραμένους ανθρώπους. Γαμώτο.

Καλό σας βράδυ και συγνώμη για το άσχετο post. Απλά κουράστηκα και θέλω διακοπές. Θέλω να μυρίσει καλοκαίρι. Για να δώ τι καιρό έχει τώρα 22.52 Παρασκευή βράδυ στο Surrey……………..βρέχει.