Γυναίκες & εργασία στην Αγγλία

Με ρώτησε μια αναγνώστρια του blog σχετικά και ίσως αξίζει το κόπο να γράψω μερικές γραμμές για την εργασία στο νησί αλλά συγκεκριμένα για τις γυναίκες: πόσο εύκολο είναι, αν υπάρχει ισότητα, αν δουλεύει προσωπικά εμένα η γυναίκα μου και αν όχι γιατί και πώς σχεδιάζουμε να βρει δουλειά εν πάση περιπτώσει!

Θα αρχίσω από το πρώτο που έχω και περισσότερα να πω. Διακρίνω μια απορία από διάφορα emails που λαμβάνω για την εργασία στις γυναίκες στην Αγγλία. Και αυτό γιατί ξέρετε ότι είμαι εδώ με την οικογένεια μου αλλά δεν έχω αναφερθεί στη δουλειά της γυναίκας μου. Η οποία λοιπόν δεν δουλεύει όχι επειδή δεν βρίσκει αλλά επειδή απλά ακόμα ούτε καν ψάχνει! Έγραψα σε παλιότερο post για τα nurseries (παιδικούς σταθμούς) και επεσήμανα ότι υπάρχει ένα government scheme το οποίο επιδοτεί παιδάκια από 3-5. Και πιστέψτε με την χρειάζεστε αυτή την επιδότηση έστω των 15 ωρών (νομίζω) την εβδομάδα γιατί οι παιδικοί σταθμοί είναι πανάκριβοι! Οπότε από το να δουλεύει και να τα δίνουμε στους παιδικούς και για το πορτοφόλι μας αλλά και για τον μικρό μας θεωρήσαμε πως η σωστότερη απόφαση τώρα θα ήταν να περιμένουμε μέχρι να γίνει 3 οπότε και κλείσαμε nursery για του χρόνου (ναι θέλει από τόσο νωρίς να τα κλείσεις γιατί εκτός από πανάκριβα είναι και δυσεύρετα – ένα από τα πολλά παράδοξα της Βρετανίας).

Η αναζήτηση λοιπόν εργασίας θα ξεκινήσει περίπου τον Δεκέμβρη με ορίζοντα να ξεκινήσει το Μάρτιο. By the way είναι πολ .μηχανικός που εδώ μάλλον είναι το structural engineer και όχι το civil που ασχολούνται περισσότερο με δρόμους αυτοί. Αλλά και πάλι θα σας γελάσω, εγώ ένας ταπεινός IT PMP είμαι. Φυσικά ήδη έχουμε ξεκινήσει τις διεργασίες με LinkedIn κτλ και τις προσεγγίσεις με διάφορα κονέ στο κομμάτι των recruiters. Είμαι αισιόδοξος γιατί όπως μου είπε και σήμερα μάλιστα γυναίκα συνάδελφος “If you wanna work, you are going to find a job”. Όχι και η μεγαλύτερη ατάκα του κόσμου αλλά you get the big picture.

Τώρα, σχετικά με την εργασία για γυναίκες στην Αγγλία αν και όπως έχω ξαναπεί η εμπειρία μου είναι η τρέχουσα, δηλαδή 9 μήνες, δεν μπορώ να πω ότι έχω διαπιστώσει κάποια ανισότητα. Έχω ξαναγράψει οτι τους Άγγλους τους νοιάζει να τους παράγεις έργο, να καταλαβαίνεις τι θέλουν από σένα και να μπορούν να συνεννοηθούν. Φυσικά και υπάρχουν και προκαταλήψεις και ανισότητες και ρατσισμός -σε κάθε κοινωνία υπάρχουν- αλλά εγώ δεν έχω κάποιο παράδειγμα να παραθέσω. Η director μας είναι γυναίκα, στην εταιρία οι περισσότερες είναι γυναίκες, διάολε ο CEO μας είναι γυναίκα! Με λίγα λόγια, γυναίκα ή άντρας αν τους κάνεις θα σε προσλάβουν και υπάρχουν δουλειές που σίγουρα το να είσαι γυναίκα αποτελεί πλεονέκτημα (πχ marketing ή πωλήσεις κτλ).

Οπότε αν είσαι γυναίκα αναγνώστης μου που ψάχνεται για εργασία στην Αγγλία, προχώρα μην μασάς και το φύλο δεν παίζει κατά την άποψη μου καμία σημασία. Δεν είναι χαζός ο ψυχρός, επαγγελματίας Άγγλος να χαλάσει ένα deal για τέτοιες….μικροδιαφορές.

ΥΓ: Κατά τα άλλα ψάχνω άτομα να μου σιδερώνουν τα πουκάμισα έναντι αμοιβής σε τροφή (μαγειρεύω καταπληκτικά ετοιματζίδικα από το Tesco).