Δάσκαλε που δίδασκες
Είναι ίσως από τα πιο ‘δύσκολα’ posts που έχω γράψει. Και μάλλον το πρώτο που δεν γράφω εκ του ασφαλούς. Γιατί καλές οι συμβουλές για μετανάστευση και δουλειά όταν έχεις δουλειά αλλά τί γίνεται όταν δεν έχεις; Διαβάζα τόσο καιρό τα mails και τα σχόλια αναγνωστών που γεμάτοι αγωνία και άγχος έψαχναν για μια δουλειά, ζούσαν τη δική τους αγωνία, προσπαθούσαν να στεριώσουν στην Αγγλία ή να κάνουν το πρώτο βήμα ή να βρουν μια ελπίδα και να ηρεμήσουν τις ψυχές τους λίγο βρίσκοντας αποκούμπι σε κάποιον που τα έχει περάσει αυτά και ίσως μπορεί να δώσει μια-δυο συμβουλές.
Τώρα όμως τί γίνεται που και εγώ δεν έχω δουλειά; Σωστά. Εδώ και 3 βδομάδες είμαι χωρίς δουλειά -από επιλογή- και ψάχνω το νέο μου ρόλο. Και για πρώτη φορά μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια δυσκολεύομαι. Οχι επειδή δεν έχει δουλειές αλλά επειδή εγώ βάζω πολλά φίλτρα, πολλές προϋποθέσεις. Η κατάσταση είναι πολύ περίεργη κυρίως γιατί δεν ακολουθώ τις συμβουλές που εγώ δίνω εδώ και 3 χρόνια μέσα από αυτό εδώ το blog. Υπομονή και επιμονή. Και περιορισμός της σκέψης. Ναι αυτή είναι η τελευταία συμβουλή που μπορώ να δώσω σε εσάς και σε μένα. Υπάρχουν βράδια που δεν κοιμάμαι από τις σκέψεις. Η μια σκέψη φέρνει την άλλη και στο τέλος η επόμενη μέρα γίνεται ένα απροσπέλαστο βουνό που είναι αδύνατο να καταφέρω να περάσω και η μέρα ξεκινάει με καταθλιπτικές προϋποθέσεις. Αδειάστε το μυαλό σας. Και τώρα που τα γράφω εγώ αυτά, ίσως τα γράφω για να τα διαβάσω εγώ. Το ανέκδοτο με το γρύλο το ξέρετε; Ε κάπως έτσι είναι η φάση. Ουτε θετική, ούτε αρνητική σκέψη. Αδειάστε το μυαλό, αφοσιωθείτε στο τώρα και με καθαρό και διαυγές μυαλό επικεντρωθείτε στις σωστές προσπάθειες για το επόμενο βήμα. Δεν υπάρχει χειρότερος σύμβουλος από το άγχος και το πανικό. Σας το λέω ως παθών. Κάνετε κακό και σε εσάς και στους ανθρώπους γύρω σας. Και στη τελική δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Κανείς δεν σας λυπηθεί. Οτι είναι να γίνει θα γίνει. Everything happens for a reason δεν λέω πάντα;
Φτάνοντας πάτο κατάλαβα το λάθος μου. Κυριευμένος από το άγχος και τη πίεση να αποδείξω οτι δεν είμαι ελέφαντας και μεσα σε μια αυτοτροφοδοτούμενη δίνη αυτοκαταστροφής και μίρλας ευτυχώς υπήρξα τυχερός να με πάρει από το χέρι η σύντροφος μου και να με τραβήξει από το βούρκο. Γι’αυτό πήρα το θάρρος να γράψω αυτές τις γραμμές. Με καθαρό μυαλό και απαλλαγμένο από σκέψεις πρέπει να προχωρήσω. Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί αυτό που ψάχνεις, αυτό είναι σίγουρο. Το να μιζεριάζεις, να στεναχωριέσαι, σκέψου το, βοηθάει σε τίποτα; Νομίζεις θα σε λυπηθεί καμιά κοσμική δύναμη; Είναι 100% δεδομένο οτι με τέτοιο μυαλό οχι καθαρά δεν σκέφτεσαι αλλά μάλλον δεν δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό στην αναζήτηση εργασίας και υπονομεύεις τις ίδιες σου τις προσπάθεις. Δεν λέω οτι δεν είναι δύσκολο ή οτι δεν υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα. Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς! Αλλά το σημαντικό είναι πως τα αντιμετωπίζεις αυτά τα προβλήματα. Σας προτείνω να διαβάσετε και το βιβλίο Instant Motivation που όπως όλα τα self-help guides δεν λέει κάτι παραπάνω από το αυτονόητο αλλά έχω καταλάβει οτι τα αυτονόητα σε αυτή τη ζωή είναι τα δυσκολότερα πράγματα να γίνουν.
Είμαστε όλοι δέσμιοι των επιλογών μας από το παρελθόν. Λάθος-σωστές πλέον δεν έχει σημασία. Έγιναν και ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό που μας καθορίζει σαν ανθρώπους δεν είναι το παρελθόν αλλά το πώς αντιμετωπίζουμε το τώρα. Τη κάθε στιγμή.
“While you were soaking in self-pity over a misfortune, you might miss an opportunity for a redeeming triumph.” Dean Koontz
ΥΓ: Το forum κλείνει. Δεν είχε την ανταπόκριση που περίμενα οπότε το κλείνω γιατί και εγώ δεν έχω χρόνο να γράφω: άρχισα να μαθαίνω μουσική, ηλεκτρική κιθάρα επηρεασμένος από την ομιλία του Matt Cutts στο Ted:
[ted id=1183]
ΥΓ2: Αν θέλετε να ποστάρετε οτιδήποτε, από δουλειά ως σπίτι και οτιδήποτε, στείλτε μου mail στο fromgr2uk@gmail.com και θα το ποστάρω εγώ στο facebook.
11 Comments
Χαλασε ο παραδεισος που λεγεται Αγγλια; Ωρα για επιστροφη…
Ποιός είπε οτι είναι παράδεισος και ποιός είπε οτι χάλασε; Πολύ χολή και δεν καταλαβαίνω γιατί;
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω γιατί τα κείμενα σου τα τελευταία 2 χρόνια μου κρατούσαν συντροφιά και οι συμβουλές σου ήταν ουσιαστικές. Ελπίζω γρήγορα να βρεις το δρόμο σου. Είναι σημαντικό που έχεις την οικογένεια σου και σε στηρίζει. Να είσαι καλά και να περνάς πάντα καλά όπου βρίσκεσαι.
Δυσκολεύομαι να καταλάβω και να βγάλω συμπέρασμα ουσιαστικό από τα λεγόμενά σου φίλε Δημήτρη. Ωστόσο σου εύχομαι καλή τύχη για σένα και για την οικογένειά σου και σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου για όλα όσα υπερχρήσιμα έχω διαβάσει τις τελευταίες μέρες στο blog. Νά’ σαι πάντα καλά…
Υ.Γ: Peacher, τη χολή σου να μην τη βγάλεις απρόσωπα σε ένα internet forum που μόνο βοήθεια και ελπίδα έχει προσφέρει όσα χρόνια υπάρχει. Ζήτα εξηγήσεις ή ακόμα και skype chat αν είσαι μάγκας απο τον διαχειριστή χωρίς αλαζονεία! Φιλικά, για να γίνεις πιο ανθρώπινος!
ola entaxei tha nai pali 🙂
Μα δε καταλαβαίνω. Μόλις είχες αρχίσει σε αυτή τη δουλειά… ήταν με συμβόλαιο?
Οχι permanent αλλά για πολλούς λόγους δεν τράβηξε οπότε αποφάσισα να φύγω. Προέχει η ψυχική υγεία!
καλό κουραγιο
Μεσα απο το blog σου βοηθησες ακομα και αυτους που τα παιδια τους ηρθαν στην Αγγλια .Ευχομαι αυτο να ειναι ενα διάλλειμα και να μπορεσεις να βρεις αυτο που σε αντιπροσωπεύει.
Ευχαριστώ…
Να ήξερες πόσο ταυτίστηκα με τα λόγια σου… Ψαχνω κι εγω δουλειά στην Αγγλία εδώ και 6 μήνες και εχω περάσει από όλων των ειδων τις σκεψεις και τα συναισθήματα που περιγράφεις… Σήμερα μάλιστα εισέπραξα και μια πολύ πικρή απόρριψη που με πόνεσε, αλλά συνεχίζω, δεν γίνεται κι αλλιώς.
Συγχαρητήρια που με την επιμονή και την υπομονή σου τα κατάφερες και βρήκες καινούργια δουλειά! Μπράβο σου! Έχοντας σπουδάσει στο Surrey, νομίζω κατάλαβα για ποια εταιρεία μιλάς!
Να είσαι καλά!