Διαφορά εργασιακής νοοτροπίας νο…34

Στην εταιρία υπάρχουν τεράστιες αλλαγές. Για μένα πρωτόγνωρες αλλά και για τους Άγγλους. Όχι δεν μας χτύπησε η κρίση απλώς στα πλαίσια ενός εκτενούς business re-engineering υπάρχουν πολλές αλλαγές σε πρόσωπα, διαδικασίες κτλ. Στις δυο προηγούμενες δουλειές μου στην Ελλάδα, στη πρώτη παραιτήθηκα και στην δεύτερη απολύθηκα ελέω κρίσης οπότε για μένα είναι πρωτοφανές να φεύγουν σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι και εγώ να παραμένω και να είμαι και ο ‘παλιός’ πλέον!!!

Η διαφορά στη νοοτροπία έγκειται στο γεγονός του πώς οι Άγγλοι που παραιτούνται, αντιμετωπίζουν την όλη φάση και πόσο διαφορετικά σκέφτομαι εγώ και φαντάζομαι οι περισσότεροι Έλληνες που έχουμε γαλουχηθεί με τελείως διαφορετική νοοτροπία. Πάντα εγώ έχω στο μυαλό μου οτι αν ‘τύχει’ και παραιτηθώ από οποιαδήποτε δουλειά θα πρέπει προηγουμένως να έχω εξασφαλίσει την επόμενη θέση μου έτσι ώστε σχεδόν αμεσα να ξεκινήσω και να μην χάσω ούτε μέρα δουλειάς/μισθού.

Οι Άγγλοι διαπιστώνω οτι δεν είναι έτσι! Καμία σχέση. Ίσως να έχει να κάνει με την έλλειψη ανασφάλειας που τους παρέχει η χώρα και το κράτος αφού θέσεις εργασίας υπάρχουν (η ανεργία παρουσιάζει πτωτική τάση), ίσως να είναι και του χαρακτήρα του καθενός αλλά πιστεύω οτι κατά βάση είναι η νοοτροπία τους: παραιτούνται και δεν τρέχει κάστανο! Θα πάρουν και 2-3 εβδομάδες αδειούλα να ξεκουραστούν (!) και μετά θα ψάξουν. Εγώ τους βλέπω να παραιτούνται και αγχώνομαι και αυτοί σχεδιάζουν διακοπές στην Γαλλία πχ και όταν τους ρωτάς για τα πλάνα τους για νέα δουλειά σου λένε οτι κάτι θα βρούν και γενικά βλέπεις ένα μη-άγχος που σου προκαλεί….θαυμασμό. Δε νομίζω ποτέ να γίνω εγώ έτσι να πώ την αλήθεια αφού η νοοτροπία μπορεί να αλλάξει αλλά μέχρι ένα βαθμό. Είμαι τόσο αγχωτικός χαρακτήρας που το δικό τους μη-άγχος το περνάω εγώ σαν άγχος αφού τέτοιες καταστάσεις μου είναι τόσο καινούργιες. Μετά 18 μήνες Αγγλία και ακόμα παρατηρώ τις αχανείς διαφορές, ειδικά στον χώρο της εργασίας.