Χαρτάκια αυτή η οικονομική μάστιγα….

Και εμείς πιτσιρικάδες μαζεύαμε χαρτάκια Πανίνι, Τομ και Τζέρι, Γκοστμπάστερς κτλ αλλά οχι και έτσι! Θυμάμαι ο πατέρας μου μου έδινε χαρτζιλίκι που έφτανε για 3-4 πακετάκια και πάλι χαρούμενος ήμουν (first world problems) ενώ τώρα το καλομαθημένο βλαστάρι μου έχει σίγουρο το £10 κάθε βδομάδα σε χαρτάκια Match Attax ή Premier League ή οτιδήποτε άλλο αρκεί στο εξώφυλλο να βρίσκεται μια μπάλα ποδοσφαίρου. Πάλι καλά να λέμε αφού μέχρι πριν λιγο καιρό είχαμε πόρωση με τις κάρτες πόκεμον που δεν ξέρω από τι είναι φτιαγμένες (χρυσό ή πλατίνα μάλλον) αλλά κάθε φορά που πηγαίναμε Tesco το 20% του budget μας ξοδευόταν σε κάρτες pokemon. Μετά από πολλές προσπάθειες και αρκετό inception τα καταφέραμε και πλέον: “Pokémon are stupid because they cost a lot of money”. Πάλι καλά.

Στόχος να γεμίσουμε το άλμπουμ. Κάθε χρόνο. Αλλά τώρα έμαθε και το trade το καμάρι μας και κουβαλάει τις κάρτες στο σχολείο για ανταλλαγή. Συμβαίνουν και ατυχήματα όμως. Προχτές πήγα να τον πάρω από το after school club, το άλμπουμ αραδιασμένο στο πάτωμα. Ύποπτο και όντως με αναπάντεχα τεράστια οργή και κλάμα ο μικρός διαπίστωσε οτι του έλειπε ο Hazard και ο Cahill top 100 club (don’t ask). Ανοίξτε πέτρα να διαβώ για το top 100 club! Τον λυπήθηκε η ψυχή μου έτσι που σπαρταρούσε και του τις πήρα από το

Ebay. £5 ένα φακελάκι με 9 κάρτες από το μάρκετ, £5 η μια κάρτα Hazard από το Ebay. Μεγάλη η χάρη σου κυρ Hazard μου αλλά ας όψεται το μαύρο δάκρυ του μικρού. Ξέρω, ξέρω κακή διαπαιδαγώγηση δεν έπρεπε να τις πάρω για να του γίνει μάθημα και έτσι συμφωνήσαμε (είπα δηλαδή και αυτός απλώς έγνεψε θετικά) οτι θα γίνεται από τούδε και στο εξής. Πάντως με έναν πρόχειρο υπολογισμό τα τελευταία δυο χρόνια πρέπει να έχουμε δώσει γύρω στο χιλιάρικο για χαρτάκια (!!!!). Μιλάμε να με κάνετε με υπουργό οικονομικών και παιδείας μαζί. Καταστροφή.

Βρήκα και αυτό το διαμάντι άρθρο από το gazetta για να θυμηθούμε τα νιάτα μας: http://www.gazzetta.gr/weekend-journal/article/1024376/ta-hartakia-poy-latrepsame