Περί σπιτιών νο2

Όπως έγραψα πρόσφατα και στο twitter, η αναζήτηση σπιτιών στην Αγγλία είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση και πρέπει να ξεχάσετε ό,τι ξέρατε! Είχα γράψει πρόσφατα ένα post για αναζήτηση σπιτιού στην Αγγλία αλλά πιστεύω πρέπει να είστε και προετοιμασμένοι για τα αλλεπάλληλα πολιτισμικά σοκ που σας περιμένουν όταν οι μεσίτες θα σας τρέχουν από το ένα σπίτι στο άλλο μέχρι να βρείτε αυτό που θα σας ικανοποιήσει. Και θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για πολύ ψάξιμο, τρέξιμο και να οπλιστείτε με υπομονή αλλά επίσης και με θράσος, γιατί απλά δεν πρέπει οι μεσίτες να πάρουν το πάνω χέρι!

Αφορμή να γράψω η αναζήτηση του Νίκου για σπίτι και η επαναφορά των δικών μου αναμνήσεων από αυτή την επίπονη αναζήτηση. Και επίπονη είναι γιατί αρχικά οι μεσίτες δεν ξέρουν τί να σου δείξουν και σε πηγαίνουν σε τελείως άσχετα σπίτια εκμεταλλευόμενοι την δική σου ασχετοσύνη με τις περιοχές και τα στάνταρτς. Τις προάλλες κάναμε το τεράστιο λάθος να πάμε σε μεσιτικό χωρίς να έχουμε δεί προηγουμένως σπίτια σε φωτογραφίες (μην το κάνετε ΠΟΤΕ είναι τζάμπα κόπος γιατί αν το σπίτι άξιζε θα είχε και έστω μια φωτογραφία!). Πήγαμε λοιπόν στο Woking  το οποίο είναι ολίγον dodgy σαν πόλη αλλά είπαμε να μην το αποκλείσει. Μάλλον το απέκλεισε όμως μετά τα χάλια που αντίκρισε: μας βλέπει γραβατωμένους και κυριλέ η νεαρά γκαζοφονιάς μεσίτρια και της λέει ο άνθρωπος θέλω ένα δυάρι τουλάχιστον για μένα, τη γυναίκα μου και τα δύο μικρά παιδιά μου. Πρώτο σπίτι που μας έδειξε; Μια τρύπα διαμέρισμα 40τμ που προσπαθούσε να μας το πασάρει για παλάτι! Μένανε και κάτι Ινδοί και βρώμαγε τόσο κάρυ που δεν έφευγε ούτε με πυρηνικό καθαρισμό. ‘This is the master bedroom’ μας λέει και ήταν ένα εναμισάρι κρεβάτι κολλημένο από τοίχο σε τοίχο! Επόμενο σπίτι ένα διαμέρισμα σε block από το 1950, όπου μας άνοιξε μια Ινδή και αντικρίσαμε μια αφίσα του Μπρους Λη στην είσοδο και ένα διαμέρισμα όπου το πλυσταριό της γιαγιάς μου στην Κομοτηνή φάνταζε μεζονέτα στο Πανόραμα μπροστά του. Μόνο ήμαρτον που δεν φωνάξαμε στη μεσίτρια η οποία φυσικά και μας άφησε με την υπόσχεση να βρει κάτι καλύτερο! Λέμε τώρα.

Σημαντικότατος λοιπόν κανόνας είναι πάντα βλέπουμε σπίτια -και μόνο αυτά- που έχουμε δει φωτογραφίες. Και προσοχή γιατί μπορεί να βάζουν σπίτια κράχτες που να έχουν φύγει εδώ και μήνες μόνο και μόνο για να σε βάλουν στο τρυπάκι να σε τρέχουν στα σαβουρόσπιτα. Επίσης: δεν έχει νόημα να βλέπουμε σπίτια που έχουν βγει στην αγορά πριν από max 7 ημέρες. Κατά 99% θα έχουν φύγει. Και αυτό γιατί -ειδικά εδώ Ν.Αγγλία- γίνεται χαμός από την ζήτηση ενώ η προσφορά είναι πολύ χαμηλή. Αν δεν έχει τίποτα στο internet τότε παίρνουμε σβάρνα τα μεσιτικά και ρωτάμε με θράσος και τσαμπουκά να μας δείξουν μόνο σπίτια που τηρούν τις προδιαγραφές μας. Αλλά προσοχή να είστε ρεαλιστές στις προδιαγραφές που θέτετε. Με κάτω από £1,000 δυάρι αξιοπρεπές ούτε για πλάκα. Παίρνεις ό,τι πληρώνεις και αν θέλεις καλή περιοχή, καλό σπίτι, ασφάλεια κτλ τότε η τιμή θα ανέβει. Τέλος. Για αυτό γράφω πάντα σε αυτό το blog να είστε ρεαλιστές. Ακόμα, ξεχάστε τις σπιταρόνες που είχατε και τις ανέσεις που είχατε συνηθίσει στην Ελλάδα. Γιατί και το πιό απλό σπίτι της Ελλάδας, αναλογικά εδώ πάνω φαίνεται τεράστιο. Τα σπίτια εδώ είναι ΜΙΚΡΑ! Συνήθως είναι και παμπάλαια οπότε αν μπορείτε να βρείτε ένα μικρό αλλά καινούργιο τότε να το προτιμήσετε γιατί θα έχει καλύτερη μόνωση άρα και θέρμανση κτλ.

Θέλει υπομονή και προετοιμασία η αναζήτηση σπιτιού και φυσικά ρεαλισμό και budget. Εγώ θυμάμαι στην αρχή χωρίς αυτοκίνητο, είχα ουσιαστικά νοικιάσει ένα ταξί και πηγαίναμε βλέπαμε σπίτια και ούτε θέλω να θυμηθώ πόσα λεφτά έδωσα στον ταξιτζή που φυσικά όποτε με βλέπει τώρα με θεωρεί φίλο του! Αν βρείτε μια καλή αγγελία για σπίτι κοιτάξτε καλά και προσεκτικά τις φωτογραφίες γιατί μερικές είναι τραβηγμένες με ευρυγώνιους φακούς και κουζίνα 2τμ μπορεί να φαίνεται 20τμ. Ελέγξτε τη περιοχή στο χάρτη να μην είναι πάνω στη γραμμή του τρένου, πόσο μακριά από τα καταστήματα ή από το τρένο βρίσκετε, αν έχει πράσινο, αν είναι ασφαλής περιοχή, αν έχει καλά σχολεία δίπλα για τα παιδιά σας. Και το σημαντικότερο μην απογοητεύεστε και μην πάτε στο πρώτο που θα βρείτε γιατί αν ο Νίκος πήγαινε στο πρώτο, τώρα θα ήταν με τον Konrad να βράζουνε λαχανίδες και να προσπαθεί να χωρέσει στο τρισάθλιο δωμάτιο ενός σιχαμερού σπιτιού στο Weybridge…..το προηγούμενο ήταν inside joke αλλά you get the picture…..

Καλή επιτυχία!