Plan B…της φυγής

Είναι στιγμές που νιώθω ότι το blog αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή καταγραφή των σκέψεων και των εμπειριών μου. Λαμβάνω αρκετά mails από αναγνώστες του blog, που ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον για την οικογένεια τους, που θέλουν να φύγουν και να γλυτώσουν από την μιζέρια και την καταστροφή της χώρας τους γιατί απλά πρέπει να ζήσουν γαμώτο. Άνθρωποι που η Ελλάδα τους έχει χεσμένους και πεταμένους στο περιθώριο. Σαν και μένα. Ανθρώπους που προσπαθούν να περισώσουν ψίχουλα αξιοπρέπειας και σκέφτονται σοβαρά να κάνουν το δύσκολο βήμα της μετανάστευσης. Όσοι φύγαμε είμαστε δύσκολα και όσοι μένουν είναι δύσκολα. Δεν συγκρίνεται. Αλλάζουν οι επιλογές και όχι οι προτεραιότητες.

Έλαβα σήμερα ένα συγκινητικό email από μια φίλη από ένα νησί της Ελλάδας. Ετοιμάζει βαλίτσες για Σκωτία. Με το γιό της. “Εδώ και εναμιση χρόνο όμως δουλεύω και το  plan B αυτό της φυγής” μου γράφεις. Δεν είναι φυγή. Κάνεις λάθος. Είναι αλλαγή. Για κάτι καλύτερο για σένα και το παιδί σου. Όχι εγγυημένα καλύτερο αλλά όταν κάνεις μια τέτοια μεγάλη αλλαγή τότε πάντα είναι με στόχο κάτι καλύτερο. Και στο χέρι σου είναι να το πετύχεις. Όλα είναι στο μυαλό σου. Οι γονείς σου πονάνε και υποφέρουν που θα ‘χάσουν’ το εγγόνι τους, όπως κλαίνε και οι γονείς μου αλλά θα καταλάβουν και θα ηρεμήσουν. Θα βρείτε λύσεις να είστε μαζί ακόμα και από τόσο μακριά. Μου έγραψες κάτι και με συγκίνησες: “Αυτό το πόνο για το πώς θα βάλω τη ζωή μου σε κούτες…πώς το επεξεργάζεσαι;” Στο υπόσχομαι, την στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου στη Σκωτία, θα το έχεις ήδη επεξεργαστεί. Όλα είναι στο μυαλό σου. Έχεις το γιό σου μαζί και αυτό είναι που μετράει. Δεν πας στο άγνωστο έχεις κάπου να ακουμπήσεις. Προσπάθησε γρήγορα να βρεις δουλειά να απασχολείσαι και βρες ένα σπίτι όμορφο και διαμόρφωσε το όπως αγαπάς για να το νιώθεις καλύτερο από το σπίτι σου στην Ελλάδα. Όλα είναι στο μυαλό σου.

Αυτό το plan B δεν θα είναι πάντα επιτυχημένο και όσοι πάρετε την απόφαση να φύγετε για οπουδήποτε, δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι να είστε προετοιμασμένοι για πολύ κούραση, πολλά έξοδα και μεγάλο συναισθηματικό κόστος. Να είστε προετοιμασμένοι ακόμα και για αποτυχίες. Αλλά αν είστε αποφασισμένοι και ονειρεύεστε την επιτυχία τότε η επιτυχία είναι δική σας. Άλλωστε εσύ διαμορφώνεις τον κόσμο και όχι το αντίθετο. Δεν υπάρχει εσύ και ο κόσμος. Υπάρχεις εσύ.

Τα δικά μου; Κατάλαβα με τον άσχημο τρόπο ότι οι νεοελληνικές μου συνήθειες δεν περνάνε εδώ. Σε άσχετο δρόμο με κάμερα, αντί για 30 πήγαινα με 40 (μίλια ανά ώρα) και προχτές ήρθε σπίτι ένα γραμματάκι από την τροχαία (Notice of intended prosecution). Σε δρόμο που Ελλάδα θα πήγαινες με 100. Και δεν θα σε έγραφε κανείς. Αλλά εδώ δεν είναι Ελλάδα. Στη δουλειά γίνεται ο χαμός. Σαββατοκύριακα δουλειά, κάθε μέρα τρέξιμο και πολύ πίεση αλλά αναμενόμενο αυτό. Και οι προσπάθειες αναγνωρίσιμες. Όσα μπράβο και thank you έχω ακούσει εδώ δεν τα έχω ακούσει 5 χρόνια στην Ελλάδα. Ακόμα και ας είναι τυπικά. Είναι καλό που & που να λες και ένα μπράβο στον υφιστάμενο σου. To motivation theory δεν υπάρχει βέβαια στις περισσότερες Ελληνικές επιχειρήσεις όπου το μοναδικό motivation είναι….ο μισθός!

Ο υπόλοιπος χρόνος μου αφιερωμένος στην οικογένεια. Κουράζομαι αλλά το περίμενα. Τέτοια κούραση καλοδεχούμενη. Δουλειά να υπάρχει. Περιμένω πώς και πώς να περάσει το επόμενο 15ήμερο συνεχόμενης δουλειάς. Διάβασα και ένα post χτες από το φίλο μου το Γιάννη. Καθισμένη όλη η παρέα στον πεζόδρομο Καλαμαριάς. Ζεστή σοκολάτα και ιστορίες για τον Παναθηναικό  και αναλύσεις του κουμπάρου μου Θοδωρή για τα οικονομικά και τα πολιτικά. Μου λείπετε φιλαράκια. Υπάρχουν απουσίες έντονες. Αλλά είναι και αυτό ένα δύσκολο συναισθηματικό φορτίο, συνέπεια του δρόμου που επέλεξα. Και δεν μετανιώνω για τίποτα. Όταν κάνεις μια τέτοια κίνηση δεν πρέπει να κοιτάς ποτέ πίσω. Θα επιστρέψω στην Ελλάδα. Το ξέρω. Αλλά όχι στα επόμενα 10 χρόνια.

Μακάρι να είχα κουράγιο να γράψω περισσότερα. Αλλά τα μάτια μου κλείνουν και στο σπίτι επικρατεί μια υπνωτική κατάσταση ησυχίας και σκοταδιού αφού ο Στέφανος πέφτει να κοιμηθεί στην αγκαλιά της μαμάς του. Για καθημερινά updates όποιος ενδιαφέρεται υπάρχει πάντα και το twitter.

Καλό βράδυ.

ΥΓ: Red Hot Chili Peppers. Μου φτιάχνουν τις ημέρες τελευταία. Έχουν γίνει απαραίτητοι:

[youtube qOgFHMEJMeY nolink]