Why do Greeks protest?

Μου το ρώτησαν σήμερα στη δουλειά όταν τους ανέφερα οτι έχει μεγάλες απεργίες αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα. Is it because you don’t have any money? με ρωτούσαν ειρωνικά. Φαντάζομαι και εγώ στην θέση τους ειρωνικά θα ρωτούσα. Φανταστείτε πριν 5 χρόνια να ερχόταν ένας πχ Αλβανός στην δουλειά σας και να σας έλεγε οτι στην χώρα του απεργούνε οι εργάτες. Με τί ειρωνεία θα τον αντιμετωπίζατε. Και εγώ μαζί. Όπου ‘Αλβανός’ βάλτε εσείς όποια εθνικότητα γουστάρετε εσείς και εκπληρώνει την νεοΕλληνική υπεροψία σας. Γιατί λοιπόν απεργείτε οι Έλληνες με ρωτούσαν; Επειδή τόσο καιρό ήσαστε βολεμένοι και τώρα σας ήρθε ο λογαριασμός; Η εθνική μου υπερηφάνεια (;) με παρότρυνε να τους πώ ένα μεγάλο ΟΧΙ και να αρχίσω να υπερασπίζομαι την πατρίδα μου φανερώνοντας ένα εθνικιστικό ζήλο που θα μνημόνευε και ο Καρατζαφέρης. Αλλά δεν ήξερα τί να τους πώ! Φυσικά τους εξήγησα οτι ο κόσμος διαμαρτύρεται γιατί ουσιαστικά στην Ελλάδα έχουμε μια δικτατορία που το μόνο που κάνει είναι να βάζει φόρους και να εξευτελίζει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων. Τους εξήγησα οτι η μεσαία τάξη στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ πλούσια αλλά φυσικά παραδέχτηκα οτι φταίμε και εμείς για την κατάσταση που είμαστε σήμερα. Αλλά όσο και να έδειχναν οτι με καταλάβαιναν, φανταστείτε ξανά το παράδειγμα του ‘Αλβανού’ να σας αιτιολογεί τις εξεγέρσεις στην πατρίδα του.

Γενικά εδώ δεν ξέρουν και πολλά για εμάς. Απλά οτι υπάρχει κρίση. Εδώ δεν με πολυπιστεύουν οταν τους λέω για τις άπειρες περιπτώσεις απλήρωτων υπαλλήλων ή το πόσο πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι. Άντε να πιστέψει ο Άγγλος (της κρίσης έτσι;) οτι στην Ελλάδα δημόσιος υπάλληλος με  20 χρόνια προϋπηρεσία πληρώνεται με 600 ευρώ το μήνα! Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Εγώ είμαι ένας από το πρώτο βήμα των μεταναστών που η Ελλάδα μας έδιωξε. Απορώ πραγματικά για τις γενιές των 20άρηδων που έρχονται στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα. Πού θα βρούνε δουλειά; Αν βρούνε θα πληρώνονται; Πώς σκατά θα ζήσουν; Μια χώρα που αγνοεί το μέλλον της, απλά δεν θα έχει μέλλον. Φυσικά η λύση δεν είναι να φύγουμε όλοι. Για μένα η λύση ήταν αυτή. Δεν είναι για όλους. Είναι κάτι τρομερά δύσκολο και απαιτητικό αλλά και αβέβαιο. Ίσως πολλοί θεωρούν οτι νέοι σαν και εμένα που αποφασίζουν να φύγουν δεν έχουν δικαίωμα να συμβουλεύουν τους υπόλοιπους που επέλεξαν την ‘δύσκολη’ λύση να μείνουν και να παλέψουν. Αυτά είναι μαλακίες. Δεν μπορώ να συγκρίνω αλλά το αν είναι δυσκολότερο να αφήνεις την πατρίδα σου και να ξενιτεύεσαι από το να παραμένεις και να προσπαθείς για το καλύτερο σε αυτήν δεν είναι κάτι που χωράει σύγκριση. Είναι σα να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια.

Σταματώ. Κουράστηκα. Το blog αυτό δεν είναι ούτε πολιτικό ούτε τίποτα. Απλά ένα blog για τις εμπειρίες μου στην νέα μου ζωή στην Αγγλία. Όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο αρχίζω να συνηθίζω και να προσαρμόζομαι. Από την δουλειά και την ζωή μέχρι την προφορά μου! Κάθε μέρα γίνεται και καλύτερη! Την Παρασκευή έρχεται και το κρεββάτι και επιτέλους θα σταματήσω να κοιμάμαι και στα πατώματα. Καινούργιος υπολογιστής, το νέο αμάξι, ασφάλεια για τ0 νέο αμάξι και άλλα πολλά πολλά έξοδα. Έχω ενισχύσει για τα καλά την οικονομία της Αγγλίας. Άλλα έξοδα αναμενόμενα και άλλα όχι και σίγουρα είναι το δυσκολότερο κομμάτι αυτό της μετακόμισης σε μια ξένη χώρα. Άρχισε πλέον να κάνει και πάρα πολύ κρύο εδώ. Ίσως θα πρέπει να φέρω την οικογένεια νωρίτερα. Και μάλλον έτσι θα γίνει. Γιατί ίσως το χειρότερο δεν είναι τα έξοδα αλλά η μοναξιά.

Wish me luck…